به گزارش پایگاه اطلاع رسانی مرجع ما (پایگاه اطلاع رسانی مراجع شیعه)؛

مسعود ادیب گفت: دوگانه مذهب قدرت و مذهب شیعه از گذشته تاکنون با ما است. وقتی به تاریخ اسلام نگاه می کنیم خیلی زود در اولین روزهای پس از ارتحال پیامبر (ص)شاهد بروز و ظهور دو نوع رفتار مذهبی هستیم که می توان یکی از آنها را مذهب قدرت و دیگری را مذهب حجت نامید.

این استاد حوزه و دانشگاه که پنجشنبه شب در بنیاد امید ایرانیان در جمع عزاداران حسینی سخن می‌گفت، اظهار داشت: حتی زمان خود پیامبر، کسانی بودند که برای مخالفت با اسلام صراحتا روبروی پیامبر (ص)ایستاده بودند. این در زمانی بود که پیامبر (ص)توانسته بود جزیره العرب را یکپارچه کند. بلافاصله بعد از رحلت رسول اکرم، افراد زیادی در همان زمان از نقاط جنوبی تا شمال شرقی  ادعای پیامبری می کردند و البته پیروانی هم داشتند اما از لحاظ جمعیت خیلی گسترده نبودند. در دو سال آخر عمر پیامبر (ص) جنگ های زیادی مانند خیبر و ... اتفاق افتاد و قصدشان تفرقه میان مسلمین بود.

ادیب ادامه داد: خیلی ها بر این باور بودند که با رحلت پیامبر اسلام (ص)، اسلام هم فراموش می شود به همین دلیل ارتداد پیدا کردند. مانعین دیگر، کسانی بودند که اسلام را قبول داشتند اما پرداخت زکات را باج و خراج تلقی می کردند. آنها فکر می کردند که این الزام کمرنگ شده و لزومی برای پرداخت زکات نمی دیدند. کسانی هم بودند که حاضر به پرداخت زکات بودند اما حاضر نبودند که آن را به مدینه بفرستند و می گفتند ما زکات را در قبیله خودمان جمع آوری و به اهلش می دهیم. عده ای دیگر حاضر نبودند که بعد از پیامبر (ص)شخص دیگری جایگزین او شود.

او گفت: در عربستان امروزی در زمان پیامبر (ص) چیزی به نام دولت و کشور وجود نداشت و معمولا عشیره ای و خاندانی زندگی می کردند. پیامبر (ص)در آغاز با همین وضع شروع کردند و پذیرش عمومی حضرت بالا گرفت و عده ای می گفتند زکات را می دهیم اما قرار است بعد از پیامبر (ص)این سیستم ادامه پیدا کند؟ همانطور که شاعر عرب می گوید "ما تا پیغمبر در بین ما بود از او اطاعت می کردیم پس ابوبکر کیست؟ بعد از او بکر دیگری جایگزین بکری شود"

ادیب گفت: برخی دیگر به هیچ کدام از قوانین اسلام اعتزاض نداشتند فقط می گفتند چرا ابوبکر؟ ابوسفیان در آن زمان بزرگ مکه و قریش بود. در فاصله ای که او از مکه به مدینه برسد حکومت ابوبکر مستقر شده بود و از همان جا سراغ عباس، عموی پیامبر (ص)رفت و با هم نزد اما علی(ع) آمدند. ابوسفیان به امام علی(ع) اعلام کرد که ما دوهزار نیروی آماده جنگ در پشت دروازه های شهر مستقر کردیم و زمانی که شما دستور دهید به آنها مجوز حمله می دهیم تا حکومت را در اختیار بگیریم اما امام علی(ع) دست رد به سینه ابوسفیان زد و گفت از میان گرداب های هلاکت تنها با کشتی نجات می توان عبور کرد.

وی افزود: با به قدرت رسیدن ابوبکر نیروهای مختلفی هم به قدرت رسیدند به همین دلیل مدتی به طول انجامید تا حکومت مرکزی پا گرفت. در آن زمان جواب تمام سوالات و اعتراضات دستگاه خلافت، شمشیر بود.

او در خصوص قیام امام حسین(ع) و فداکاری آن حضرت برای دین گفت و درباره پیوسته بودن راه اسلامی خاندان پیامبر (ص) افزود: این جریان تا زمان واقعه خونین عاشورا ادامه داشت یعنی تا زمانی که عبیدالله بن زیاد به کوفه می آید و انقلاب مردم کوفه را می بیند حیرت زده می شود به همین دلیل به مردم می گوید سپاه عظیمی از شام به سمت کوفه در حرکت است و مردم را از این موضوع ترساند. در این میان باز هم عده ای مخالفت خود را با ابن زیاد اعلام کردند و ابن زیاد گفت کسی که با من کوچک ترین مخالفتی بکند کشته شود.

وی با بیان مثالی درباره نحوه قضاوت درخصوص روزه‌خواری در روز ماه رمضان گفت: تصور کنید که در ماه مبارک رمضان یک شخصی بنا به هر دلیلی تظاهر به روزه خواری می کند. دو دیدگاه در ذهن ما شکل می گیرد. یکی اینکه او بی حرمتی کرده و می گوییم ببینید که به کجا رسیده ایم و با حالت تنفر به سمت فرد می رویم. در نگاه دیگر می توانیم بگوییم که این بنده خدا در این ماه مبارک خود را از نعمت های الهی محروم کرده و از این فرصت مغتنم استفاده نکرده است. در حالت دوم می توانیم با ارامش به سراغ نهی از منکر و امر به معروف برویم و در این حالت، اصل سعادت و نجات انسان ها رعایت شده است. نگاه امام حسین به وضعیت جامعه اسلامی در آن روزگار، اینگونه بود. او می خواست راه تعالی را به مردم بشناساند.

وی بیان کرد: پیامبر اسلام(ص) با شمشیر، حرف خود را پیش نبرد بلکه انسان ها را برای رسیدن به تعالی اگاه می کرد. ما نباید قدرت را با حق بیامیزیم که این شرک است. امام حسین(ع) در روز عاشورا با افراد در میدان جنگ صحبت می کرد و آنها را در راه هدفشان روشن می ساخت. امام حسین با روحیه خدایی خود توانست هدف خود را به همه اثبات کند.

 ادیب در پایان اظهار داشت: مذهب امام حسین، مذهب حجت یا حجیت است نه مذهب قدرت. مذهب حجت است که باید مورد توجه مردم واقع شود. مردم باید این مذهب را درک کنند تا راه را برای رسیدن به تعالی پیدا کنند.

منبع : جماران