به گزارش مرجع ما (پایگاه اطلاع رسانی مراجع شیعه) به نقل از شفقنا؛

استا احمد عابدی در یادداشتی با عنوان «رمضان آغاز سال سیر و سلوک» آورده است.
ماه مبارک رمضان آغاز سال سیرو سلوک است. هرکس می خواهد حرکت الی الله تعالی داشته باشد با این ماه باید حرکت خود را آغاز کند. ماه رمضان ماه ذکر و عبادت و انس با خدای متعال است.
رمضان و سختی های آن مقدمه ای برای وصول به عید فطر است که"فانّ مع العسر یسراً انّ مع العسر یسراً" نه آنکه آسایش و خوشی پس از رمضان است بلکه در دل سختی روزه تابستان و نخوردن و نیاشامیدن آسایش روحی و معنوی است. این نخوردن و نیاشامیدن باعث می شود که دهان روح و جان باز شود، روزه باعث می شود انسان به ذکر و عبادت و گریه و انابه و توسل روی آورد. در نخوردن و نیاشامیدن و ترک و رفض و نفض دنیاست که لیله مبارکه قرار دارد و شب قدر و نزول قرآن و نزول ملائکه و تعیین مقدرات همه، و همه اموری هستند که بر روزه و ترک دنیا مترتب می شوند.
اگر انسان غیر از این بدن مادی، حقیقتی دیگر دارد که انسانیت انسان وابسته به آن است که از آن به روح، قلب، باطن، سّر، جان، جان جانان، فؤاد، نفس، دل، خفی، اخفی و... تعبیر می شود، و آن جنبه باطنی که ملکوت انسانهاست دارای دست و چشم و گوش و ... می باشد و به عبارت دیگر انسان یک چشم ظاهر دارد و یک چشم باطن، یک گوش ظاهر دارد و یک گوش باطن و... بنابر این یک مرتبه روزه آن است که دهان ظاهری در طول روز از خوردن و آشامیدن امساک نماید و چشم و گوش از دیدن و شنیدن امور حرام بر حذر باشد. ولی یک مرتبه بالاتر روزه آن است که چشم قلب، گوش دل و سایر اندام باطنی روزه باشند، و این همان چیزی است که از آن به "نفی خواطر" تعبیر می شود، یعنی انسان کنترل خیال داشته باشد و نگذارد افکار و وسوسه های باطل و شیطانی به دل و روح او نفوذ نماید. برخی معتقدند که ذکر کلمه طیبه "لا اله الا الله" برای کنترل خیال و نفی و کنار زدن اوهام و افکار باطل موثر است.
انشاء الله روزه دار واقعی باشیم.