صفحه اول  اخبار اندیشه آخرین استفتائات آثار فقهی مرجع استخاره تماس با ما درباره ما
مرجع ما پایگاه اطلاع رسانی مراجع شیعه http://marjaema.com
مطالب مهم
تبلیغات
اخبار
اوقات شرعی
اخبار حوزه و دانشگاه
» تأکید نماینده مجلس بر اجرای قوانین حوزه زنان
» گزارش تصویری از مراسم عزاداری و سوگواری شهادت حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها)
» پیکر آیت الله موسوی اردبیلی در حرم مطهر حضرت معصومه (س) به خاک سپرده شد
» بیانیه حضرت آیت الله مکارم شیرازی در پی حکم اخیر شیخ الازهر: کشتار غیر مسلمین در هر کجای دنیا شدیداً محکوم است
صفحه اول  >> اندیشه >>
مرجع ما | به بیمار لاعلاجی که می خواهد بمیرد می شود اجازه داد تا بمیرد / مصطفی محقق داماد
بازدید این صفحه: 8890          تاریخ انتشار: 1393/2/24 ساعت: 03:14:30
به بیمار لاعلاجی که می خواهد بمیرد می شود اجازه داد تا بمیرد / مصطفی محقق داماد

طبیب بر اساس قراردادهایی که دارد و سوگندی که به شرافت خود خورده است باید حداکثر تلاش خود را در جهت رضایت بیمار انجام دهد و کاری کند که...

موضوع: فقه
نویسنده: آیت الله مصطفی محقق داماد

 

 

به گزارش مرجع ما (پایگاه اطلاع رسانی مراجع شیعه)؛

 

آیت الله سید مصطفی محقق داماد در سخنرانی اخیر خود، یکی از نظریات فقهی خود را مطرح کرده است که رویکردی نو در زمینه حق حیات و حق مرگ برای بیمار به نظر می آید.

آیت‌الله محقق داماد گفته است: طبیب بر اساس قراردادهایی که دارد و سوگندی که به شرافت خود خورده است باید حداکثر تلاش خود را در جهت رضایت بیمار انجام دهد و کاری کند که بیمار راحت زندگی کند و راحت بمیرد.
 

آیت‌الله محقق داماد در اولین سمپوزیوم بررسی جنبه‌های فقهی، حقوقی و اخلاقی مراقبت‌های پایان حیات بیماران طلب مرگ را حق بیمارانی دانست که امیدی به زنده ماندن ندارند و در شرایط سخت زندگی می‌کنند.

وی گفت: پیشنهاد من این است که مراقبت‌های پایانی حیات بیماران به صورت وسیع‌تر تعریف شود و 20 سال آخر عمر انسان را شامل شود.

این استاد حوزه و دانشگاه افزود: امروز میانگین عمر طولانی‌تر شده و 20 سال آخر زندگی در کشور به مسئله‌ای بزرگ تبدیل شده، ما نباید مراقبت‌های پایان حیات را تنها به قسمت بیمارستانی سالمندان مرتبط کنیم.

وی با اسف‌بار خواندن وضعیت سالمندان در خانه‌های سالمندی گفت: من چندین بار به بازدید از خانه‌های سالمندان رفتم و با فضای غمبار این مراکز روبرو شدم به همین دلیل به فکر تاسیس شهرک پرطراوت و پرنشاطی برای سالمندان افتادم که در این شهرک ضمن زندگی با نشاط سالمندان از خدمات پزشکی برخوردار شوند.

محقق داماد افزود: به عنوان یک معلم شرمنده‌ام که در زمانه‌ای زندگی می‌کنم که مهربانی و دوستی کم شده و خشونت از در و دیوار کشور می‌ریزد؛ من علت این را می‌دانم و با تمام وجود خود، آن را حس می‌کنم که چرا کشور این چنین شده و جامعه ما دیگر مهربانی و دوستی ندارد.

وی مهربانی را یک رفتار جمعی دانست و گفت:‌نمی‌شود در جامعه‌ای که همه خشن رفتار می‌کنند یک فرد مهربان باشد.

استاد حوزه و دانشگاه وظیفه متقابل بیمار و طبیب را این گونه بیان می‌کند که طبیب بر اساس قراردادهایی که دارد و سوگندی که به شرافت خود خورده است باید حداکثر تلاش خود را در جهت رضایت بیمار انجام دهد و کاری کند که بیمار راحت بزید و راحت بمیرد.

وی افزود:‌ باید شرایطی را فراهم کنیم که فرد در هنگام مرگ آسوده باشد و نگرانی خاصی نداشته باشد و این وظیفه طبیب است.

محقق داماد به بیماران صعب‌العلاج و کسانی که به سختی در حال زندگی هستند اشاره کرد و گفت: آنچه که یقیناً ممنوع، حرام، جرم و کار زشتی است انجام عمل خودکشی است؛ کشتن دیگری با کشتن خود فرقی ندارد و هر دو قتل نفس محسوب شده و حرام است.

وی ادامه داد: «نظریه‌ای دارم که شاهدش را هم از دلایل فقهی می‌آورم. خداوند در قرآن مجید می‌گوید که خوردن گوشت میت(مرده) حرام است، اما در آخر می گوید اگر کسی مضطر شد و میت(گوشت مرده) خورد گناه نکرده است. توجه کنیم که نمی‌گوید واجب است می‌گوید گناه نکرده است.»

آیت‌الله محقق داماد گفت: «از عبارات قرآن اسفاده می‌شود که  فرد حق دارد گوشت میت را بخورد و خودش را حفظ کند و حق هم دارد نخورد؛ اگر نخورد و مرد، پیش خدا مسئول نیست. خب من مانند این، شواهد زیادی دارم که در جای خودش هم نوشته‌ام و گفته‌ام.»

وی یادآور شد: به هر حال این یک نظریه شخصی است و من در این جلسه علمی آن را مطرح می‌کنم شما آن را نقد کنید یا قبول نکنید و آن را رد کنید.

 این استاد حوزه و دانشگاه افزود: من می‌گویم اگر فردی به طبیب همانی را گفت که آن خانم خارجی در مقاله «اجازه بده تا بمیرم» (let me to die) گفت؛ که داستان مرگ به همین صورت است باید به آن توجه کنیم.

وی ادامه داد: مثلاً فردی دکتر به او می‌گوید تو سرطان داری، سرطانت پیشرفته است و چنان و چنان است. یک وقتی هست که بیمار می‌گوید «دکتر هر دارویی هست برای من تجویز کن و تمام تلاش را برای زنده ماندن من بکن» و طبیب هم باید آن را انجام دهد.

وی گفت: اما زمانی هست که بیمار می‌گوید دکتر اقدام دیگری نکن من نمی‌خواهم بیشتر از این رنج بکشم. در صورتی که برای طبیب اثبات شود که دیگر شرایط عادی بازنمی‌گردد و فقط دارد جان می‌کَنَد، این حق بیمار است که بخواهد زنده نماند. حق را می‌شود اعمال کرد و می‌شود اعمال نکرد.

منبع: پارسینه

کد خبر: 13932244154
1393/2/24

آخرین مطالب
1392/8/25: «فاجعه جهل مقدس» در عاشورا
1392/3/22: "مکتب اجتهادی قم" و ویژگی های آن: آیت الله سید مصطفی محقق داماد
پر بازدید
1391/10/20: آیت الله العظمی وحید خراسانی و نقد فلسفه و عرفان
1392/2/9: سلفیه چیست و به چه کسی سلفی می گویند؟ / قسمت اول
1392/8/29: علامه طباطبائی و نظریه تفکیک وحی و رأی / محمد سروش محلاتی
1392/2/18: تعادل حقوق زن ومرد در فقه شیعه
1392/7/23: فقها می توانند به عنوان حکم ثانوی، ازدواج سرپرست و فرزندخوانده را ممنوع اعلام کنند
آخرین مطالب
1393/6/3: پاسخ به یک شبهه؛ آیا پیامبران از عصمت خارج می‌شوند؟ / آیت الله سبحانی
1393/5/27: پاسخ 3 محقق علوم قرآني و مترجم  به پرسش های مرجع ما
1393/2/27: آنچه توقع داشته ایم، محقق نشد / موسوی بجنوردی
1392/8/29: علامه طباطبائی و نظریه تفکیک وحی و رأی / محمد سروش محلاتی
1392/7/23: فقها می توانند به عنوان حکم ثانوی، ازدواج سرپرست و فرزندخوانده را ممنوع اعلام کنند
بدون نظر

نام
پست الکترونیکی
وب سایت
متن