موضوع: کتب استفتائی
مرجع: حضرت آیت الله العظمی صانعی

 

تقديم اعمال مكّه

(مسئله 852 ) جايز نيست كسى اعمال مكّه را در حال اختيار قبل از وقوف در عرفه به جا آورد، ولى براى چند گروه جايز است كه طواف حج و نماز و سعى و طواف نساء و نماز آن را بعد از آنكه محرم به احرام حج شدند، و قبل از رفتن به عرفات به جا آورند و عمل آنها مجزى است:

اول: زنهايى كه ترس آن را دارند كه در برگشتن از منى حائض يا نفساء شوند و پاك نشوند و نتوانند در مكّه بمانند تا پاك شوند.

دوم: پيرمردها يا پيرزنهايى كه از طواف در موقع مراجعت از منى به علّت زيادى جمعيّت عاجز باشند يا از برگشتن به مكّه عاجز باشند.

سوم: اشخاص بيمارى كه بترسند پس از برگشتن به مكّه، به علّت زياد بودن جمعيّت نتوانند طواف كنند.

چهارم: كسانى كه مى دانند تا آخر ماه ذى الحجّه، به جهتى براى آنها طواف و سعى ممكن نمى شود.

(مسئله 853 ) چهار گروهى كه گفته شد اگر اعمال مكّه را مقدم بدارند، اعمال آنها مُجزى است، اگرچه بعداً خلاف آن ظاهر شود; مثلا زن حائض نشود يا بيمار خوب شود، و ازدحام چندان نباشد كه موجب مزاحمت شود. پس، بر اينها اعاده اعمال مكّه لازم نيست.

(مسئله 854 ) اگر كسى بعد از ورود به مكّه نتواند بعضى از اعمال مكّه را انجام دهد، مثلاً بيمار شود و به هيچ نحو ـ هر چند با كمك و مساعدت ديگران ـ نتواند طواف و سعى عمره را به جا آورد، يا زن حائض بوده يا حائض شود و كاروان به او مهلت ماندن ندهد، بايد براى آنچه كه براى او مقدور نيست نايب بگيرد، و آنچه را كه مى تواند، مثل سعى را خودش انجام دهد.

(مسئله 855 ) شخص مُحرمى كه به واسطه احرام حج چيزهايى بر او حرام شده، «كه قبلاً به تفصيل ذكر شد»، در سه وقت و بعد از سه عمل بتدريج آنها بر او حلال مى شود:

اول: بعد از رمى جمره عقبه و تقصير كردن يا سر تراشيدن در منى، همه محرّمات بر او حلال مى شود هر چند قربانى نكرده باشد، بجز بوى خوش و زن، چنانچه قبلاً ذكر شد.

دوم: بعد از به جا آوردن طواف زيارت و نماز آن و سعى بين صفا و مروه به تفصيلى كه گذشت، بوى خوش بر او حلال مى شود، ولى كامجوييهاى جنسى از زن همچنان بر او حرام است.

سوم: بعد از به جا آوردن طواف نساء و نماز آن، تمام كامجوييها از زن بر او حلال مى شود. پس، بعد از اين سه عمل، همه چيزهايى كه با احرام بر شخص حرام شده بود حلال مى شود; ولى صيد كردن در حرم، بر همه اشخاص حرام است، هر چند محرم نباشند و صيد در خارج حرم، پس از مُحلّ شدن مانعى ندارد.

(مسئله 856 ) كسانى كه به واسطه عذرى، مثل پيرى و يا ترس از حيض شدن، اعمال مكّه را مقدم داشته اند، بوى خوش و زن يا شوهر بر آنها حلال نمى شود و تمام محرّمات، بعد از تقصير يا حلق و رمى جمره بر آنان حلال خواهد شد.

(مسئله 857 ) در حج اِفراد و قِران، تقديم طواف و سعى بر وقوفين، جايز است، ولى محرّمات احرام براى آنها حلال نمى شود، مگر بعد از حلق يا تقصير.