موضوع: کتب استفتائی
مرجع: حضرت آیت الله العظمی وحید خراسانی

 

خريد و فروش اموال وقفى 

 

«مسأله 2292» معامله چيزى كه وقف شده باطل است؛ ولى اگر آن چيز به گونه‏اى 

 

(415)

 

 

خراب شود كه نتوانند استفاده‏اى را كه مال براى آنها وقف شده از آن ببرند، مثلاً حصير مسجد به گونه‏اى پاره شود كه نتوانند روى آن نماز بخوانند، فروش آن اشكال ندارد و در صورتى كه ممكن باشد، بايد پول آن را در همان مسجد به مصرفى برسانند كه به مقصود وقف كننده نزديك‏تر باشد.

 

«مسأله 2293» هرگاه بين كسانى كه مالى را براى آنان وقف كرده‏اند به گونه‏اى اختلاف پيدا شود كه اگر مال وقفى را نفروشند، گمان آن برود كه مال يا جانى تلف شود، مى‏توانند آن مال را بفروشند و بين موقوف‏عليهم تقسيم نمايند، ولى چنانچه اختلاف تنها با فروختن و تهيّه مال ديگر برطرف شود، لازم است آن موقوفه به مال ديگرى تبديل و يا با پول فروش آن، مال ديگرى خريدارى شود و به جاى مال اوّل و در همان منظور وقف اوّل وقف گردد.

 

«مسأله 2294» چنانچه چيزهايى همچون فرش، وسايل چاى و لوازم صوتى موجود در جاهايى مانند مساجد، مدارس و حسينيّه‏ها براى آنجا وقف شده باشند، فروش آنها جايز نيست و چنانچه آن چيزها را به آنجا تمليك كرده باشند، اختيار آن با متولّى موقوفه يا حاكم شرع است و هر وقت به مصلحت موقوفه باشد، مى‏توانند آن را به چيزهاى ديگر تبديل كنند و يا به فروش برسانند.

 

 

صيغه خريد و فروش 

 

«مسأله 2295» در خريد و فروش لازم نيست صيغه عربى بخوانند، مثلاً اگر فروشنده به فارسى بگويد: «اين مال را در عوض اين پول فروختم» و مشترى بگويد: «قبول كردم» معامله صحيح است، ولى خريدار و فروشنده بايد قصد انشاء داشته باشند، يعنى با گفتن اين دو جمله مقصودشان خريد و فروش باشد.

 

«مسأله 2296» اگر در هنگام معامله صيغه نخوانند، ولى فروشنده در مقابل مالى كه از خريدار مى‏گيرد، مال خود را ملك او كند و او هم بگيرد، معامله صحيح است و هر دو مالك مى‏شوند.