صفحه اول  اخبار اندیشه آخرین استفتائات آثار فقهی مرجع استخاره تماس با ما درباره ما
مرجع ما پایگاه اطلاع رسانی مراجع شیعه http://marjaema.com
مطالب مهم
تبلیغات
اخبار
اوقات شرعی
اخبار حوزه و دانشگاه
» تأکید نماینده مجلس بر اجرای قوانین حوزه زنان
» گزارش تصویری از مراسم عزاداری و سوگواری شهادت حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها)
» پیکر آیت الله موسوی اردبیلی در حرم مطهر حضرت معصومه (س) به خاک سپرده شد
» بیانیه حضرت آیت الله مکارم شیرازی در پی حکم اخیر شیخ الازهر: کشتار غیر مسلمین در هر کجای دنیا شدیداً محکوم است
صفحه اول  >> آثار فقهی >>
مرجع ما | آثار فقهی
فهرست:
متعه (ازدواج موقت)
موضوع: کتب استفتائی
مرجع: حضرت آیت الله العظمی وحید خراسانی

 

مسأله 2387 ـ ازدواج موقت اگر چه براى لذت بردن هم نباشد ، صحيح است ، ولى نمى‏شود زن شرط كند كه مرد از او هيچ لذت جنسى نبرد . 

مسأله 2388 ـ احتياط واجب آن است كه شوهر بيش از چهار ماه با همسر موقت خود اگر جوان باشد نزديكى را ترك نكند . 

مسأله 2389 ـ زنى كه متعه مى‏شود ، اگر در عقد شرط كند كه شوهر با او نزديكى نكند ، عقد و شرط او صحيح است ، و شوهر فقط مى‏تواند لذتهاى ديگر از او ببرد ، ولى اگر بعداً به نزديكى راضى شود ، شوهر مى‏تواند با او نزديكى نمايد ، و همچنين است حكم در عقد دائم . 

مسأله 2390 ـ زنى كه متعه شده است اگر چه آبستن شود حقّ خرجى ندارد . 

مسأله 2391 ـ زنى كه متعه شده است حقّ همخوابى ندارد ، و از شوهر ارث نمى‏برد ، و شوهر هم از او ارث نمى‏برد ، و چنانچه ارث بردن را ـ از يك طرف يا از هر دو طرف ـ شرط كرده باشند ، صحت اين شرط محل اشكال است ، ولى مراعات احتياط ترك نشود . 

مسأله 2392 ـ زنى كه متعه شده است اگر چه نداند كه حقّ خرجى و همخوابى ندارد ، عقد او صحيح است ، و براى آنكه نمى‏دانسته است ، حقّى بر شوهر ندارد . 

مسأله 2393 ـ زنى كه متعه شده است مى‏تواند بدون اجازه شوهر از خانه بيرون برود ، ولى اگر بواسطه بيرون رفتن ، حقّ شوهر از بين مى‏رود ، بيرون رفتن او حرام است ، ـ و بنابر احتياط مستحب ـ در صورتى كه حقّ شوهر از بين نرود ، بدون اجازه او از خانه بيرون نرود . 

مسأله 2394 ـ اگر زنى مردى را وكيل كند كه به مدت و مبلغ معيّن او را براى خود صيغه نمايد ، چنانچه مرد او را به عقد دائم خود در آورد ، يا به غير از مدت ، يا مبلغى كه معيّن شده او را عقد كند ، وقتى آن زن فهميد ، اگر اجازه نمايد آن عقد صحيح ، و گرنه باطل است . 

مسأله 2395 ـ اگر براى محرم شدن ـ مثلاً ـ پدر يا جدّ پدرى ، دختر يا پسر نابالغ خود را براى مدت كوتاهى به عقد كسى در آورد ، در صورتى كه بر آن مفسده‏اى بار نشود ، عقد صحيح است ، ولى اگر در مدت ازدواج پسر ، بطور كلى قابليت تلذذ نداشته باشد ، يا دختر بطور كلى قابل تلذذ از او نباشد ، صحت عقد محل اشكال است . 

مسأله 2396 ـ اگر پدر يا جدّ پدرى ، طفل خود را كه در محل ديگرى است و نمى‏داند زنده است يا مرده ، براى محرم شدن به عقد كسى در آورد ، در صورتى كه مدت زوجيّت قابل باشد كه از معقوده استمتاع شود ، بر حسب ظاهر محرم بودن حاصل مى‏شود ، و چنانچه بعداً معلوم شود كه در موقع عقد ، آن دختر زنده نبوده ، عقد باطل است ، و كسانى كه بواسطه عقد ظاهراً محرم شده بودند نامحرمند . 

مسأله 2397 ـ اگر مرد مدت ازدواج زن را ببخشد ، چنانچه با او نزديكى كرده بايد تمام مهرى را كه قرار گذاشته است به او بدهد ، و اگر نزديكى نكرده واجب است نصف مهر را بدهد . 

مسأله 2398 ـ مرد مى‏تواند زنى را كه متعه او بوده و هنوز عدّه‏اش تمام نشده است ، به عقد دائم خود در آورد ، يا اينكه دوباره متعه نمايد ، ولى اگر هنوز مدت ازدواج موقت تمام نشده است و عقد دائم كند ، عقد باطل است ، مگر اينكه مدت باقيمانده را به او ببخشد ، سپس عقد كند .