احكام بين عمره و حجّ تمتّع

(مسئله 683 ) بعد از انجام عمره تمتّع و قبل از حجّ تمتّع نبايد عمره مفرده به جا آورده شود، و اگر كسى به جا آورد، عمره مفرده او باطل مى باشد، ولى به صحّت عمره تمتع و حج، ضررى نمى زند.

(مسئله 684 ) خدمه كاروانهاى  حج اگر عمره مفرده به جا آورده باشند، هر دفعه كه از مكّه خارج مى شوند و به جدّه مى روند و برمى گردند، لازم نيست مُحرم شوند، مگر آنكه يك ماه از خروج آنها از مكه گذشته باشد، و در اين حكم فرقى بين جدّه و مدينه، و خدمه و غير آن نيست.

(مسئله 685 ) خدمه كاروانها و يا افراد ديگر پس از انجام عمره تمتّع مى توانند بدون احرام حج، براى ديدن چادرها و كارهاى ديگر از مكّه خارج شوند و به منى و عرفات بروند، گرچه احتياط مستحب در خارج شدن با احرام حج تمتّع است، و ناگفته نماند كه حتّى بنا بر قول به عدم جواز خروج آنها بدون احرام براى حج، اگر بدون احرام رفتند به حجّشان ضررى نمى زند.

(مسئله 686 ) بين عمره تمتّع و حجّ تمتّع، ماشين كردن سر مانع ندارد; و ماشين كردنى كه مثل تراشيدن است، حكم تراشيدن را دارد، كه خلاف احتياط استحبابى است، مگر براى كسانى كه حلق در منى بر آنها واجب باشد، كه نبايد سرخود را به صورتى كه مانع از صدق حلق در منى بشود، بتراشند تا بتوانند در منى حلق نمايند و كفّاره هم ندارد.

(مسئله 687 ) خروج از مكّه (بدون احرام) براى كسانى كه عمره تمتّع انجام داده اند، مانعى ندارد، بنابراين، رفتن به غار حرا و غار ثور، گرچه از محلهاى مكه هم حساب نشود،  جايز است.

(مسئله 688 ) اگر شخص بعد از مشغول شدن به حجّ تمتّع، شك كند كه عمره تمتّع را به جا آورده يا نه، يا شك كند كه صحيح به جا آورده يا نه، به شكّ خود اعتنا نكند و عملش صحيح است.

(مسئله 689 ) در هر يك از اعمال عمره و حج اگر شخص شك كند، بعد از آنكه وارد عملى شده باشد كه مترتّب بر اوست، اعتنا نكند، و فرقى نمى كند كه شك در اصل به جا آوردن باشد يا در صحّت و فساد آن باشد.

(مسئله 690 ) كسى كه به احرام عمره تمتّع وارد مكّه شده، در صورتى كه حج از او فوت شود، عمره مفرده به جا آورد و از احرام خارج شود; و در صورتى كه حج بر او مستقرّ بوده يا سال ديگر شرايط استطاعت برايش فراهم گردد، بايد حج تمتع به جا آورد.