طلاق مُبارات

(مسئله  ) اگر زن و شوهر يكديگر را نخواهند و زن، مالى به مرد بدهد كه او را طلاق دهد، آن طلاق را «مُبارات» گويند.

(مسئله  ) اگر شوهر بخواهد صيغه مُبارات را بخواند، چنانچه مثلا اسم زن او فاطمه باشد، بايد بگويد: «بارَأتُ زَوْجَتِى فاطِمَةَ عَلى مَهْرِها فَهِىَ طالِقٌ، مبارات كردم زنم فاطمه را در مقابل مَهر او، پس او رهاست»، و اگر ديگرى را وكيل كند، وكيل بايد بگويد : «بارَأتُ زَوْجَةَ مُوَكِّلىü فاطِمَةَ عَلى مَهْرِها فَهِىَ طالِقٌ» و در هر دو صورت اگر به جاى كلمه (عَلى مَهْرِها) (بِمَهْرِها) بگويد، اشكال ندارد.

(مسئله  ) صيغه طلاق خُلع و مُبارات بايد به عربى صحيح خوانده شود، ولى اگر زن براى آنكه مال خود را به شوهر ببخشد، مثلا به فارسى بگويد براى طلاقْ فلان مال را به تو بخشيدم، اشكال ندارد.

(مسئله  ) اگر زن در بين عده طلاق خُلع يا مُبارات از بخشش خود برگردد، شوهر مى‌تواند رجوع كند و بدون عقد، دوباره او را زن خود قرار دهد.

(مسئله  ) مالى را كه شوهر براى طلاق خُلع يا مُبارات مى‌گيرد، بايد بيشتر از مَهر نباشد.