نتیجه‌گیری

با توجه به آنچه گذشت، در صورت بروز هرگونه اختلال در رفتار فرد و ایراد ضرر و زیان به جان دیگران، سرپرست او مسئول جبران شمرده می‌شود و ضمان به عهده‌ی ولیّ او است. و هرجای دیگرکه این مسئولیت وجود دارد؛ مانند عاقله‌ی زن فقیری که برای کسب درآمد به شیردادن کودک دیگران اشتغال دارد و عرف و شرع، کوتاهی را به فردی غیر از خطا کار منتسب می‌داند، ضمان نیز به او منتقل خواهد شد. در حقیقت، ضمان به عاقله‌ی مسئول منتقل شده، آن هم در جایی که در انجام مسئولیت خویش کوتاهی نموده‌اند.

به‌ نظر می‌رسد با توجه به مخالف‌ بودن
حکم «ضمان مطلق عاقله» با روش‌ها و
قواعد آشکار فقهی و تعارض آن با قرآن کریم،
این توجیه امری کاملاً عقلایی و موافق با هدف قانون‌گذار و در حقیقت، بهترین راه جمع میان دلایل موجود است.