موضوع: کتب استفتائی
مرجع: حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی

 

 

▲3- وقوف در مشعر الحرام

مسأله 264- مشعرالحرام، كه نام ديگرش «مُزْدَلَفَه» و «جُمَعْ» مى باشد، محلّ معروفى است ميان منى و عرفات (و حدود آن مابين كوه مِأزَمَيْن و حِياضْ و وادى مُحَسَّر مى باشد) و واجب است بر كسانى كه حج به جا مى آورند بعد از وقوف به عرفات به آنجا كوچ كنند و احتياط آن است كه در صورت امكان، كوچ كردن به مشعر را به تأخير نيندازند.

مسأله 265- وقوف از طلوع صبح تا طلوع آفتاب در مشعرالحرام واجب است، بلكه احتياط واجب آن است كه شب را نيز در آنجا بماند و مقدارى ذكر خدا بگويد و واجب است براى تمام اينها نيّت كند و قصد قربت داشته باشد.

مسأله 266- هرگاه بدون عذر شرعى قبل از طلوع فجر از مشعر كوچ كند و به منى برود اگر جاهل باشد چيزى بر او نيست و اگر از روى عمد باشد گناه كرده و بايد يك گوسفند كفّاره بدهد; ولى حجّ او صحيح است.

مسأله 267- وقوف در مشعر الحرام ركن است و هر كس عمداً آن را ترك كند حجّ او باطل مى شود.

مسأله 268- اگرچه ماندن تمام فاصله ميان طلوع صبح تا طلوع آفتاب در مشعر الحرام واجب است (و حتّى ماندن در شب عيد نيز بنابرا احتياط، واجب مى باشد) ولى هرگاه شب را به تنهائى در آنجا بماند براى صحيح بودن حجّ او كافى است، امّا همانطور كه گفتيم اگر عمداً باشد گناه كرده و يك گوسفند كفّاره دهد.

مسأله 269- براى چند طايفه جايز است مقدار مختصرى در مشعر توقّف كنند و سپس به منى بروند.

1- زنان. 2- بيماران. 3- پيرمردان. 4- تمام افراد معذور. به اين ترتيب كه كسانى كه عذرى دارند مقدارى از شب را در مشعر توقّف كنند، سپس از آنجا كوچ كرده به منى بروند; بنابراين پيرمردان، بيماران، كودكان و تمام اشخاصى كه براى پرستارى يا راهنمائى بايد همراه آنها باشند و آنها كه مى ترسند در ازدحام جمعيّت صبح روز عيد اذيّت شوند مى توانند شبانه (بعد از مقدارى توقّف در مشعر الحرام و ذكر خدا) به منى بروند و همان شب نيز رمى جمره عقبه كنند; ولى احتياط مستحب آن است كه قبل از نصف شب از مشعر حركت نكنند. و راهنمايان اگر بتوانند بعد از رساندن نفرات به مشعر براى وقوف بازگردند، احتياط آن است كه برگردند.