موضوع: کتب استفتائی
مرجع: حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی

 

▲17- نزديكى كردن

 

مسأله 150- نزديكى با زن در حال احرام ممنوع است و اين سه حالت دارد:

 

1- هرگاه در احرام حج از روى علم و عمد نزديكى كند چنانچه قبل از وقوف به مشعرالحرام صورت گيرد حجّ او فاسد مى شود، ولى بايد آن را تمام كرده و سال آينده اعاده   نمايد، و كفّاره آن يك شتر است، و بايد آن زن و مرد، (بنا بر احتياط واجب) تا آخر مناسك حج از هم جدا شوند يا اين كه شخص سومى با آنها باشد و در سال بعد نيز هنگامى كه به آن مكان كه عمل در آن واقع شده مى رسند، بايد از هم جدا شوند تا پايان اعمال حج.

 

حكم زن نيز اگر از روى علم و عمد و اختيار باشد همين است، ولى اگر همسرش او را مجبور كرده باشد كفّاره ندارد، و مرد بايد دو كفّاره بدهد.

 

و اگر اين عمل بعد از وقوف در مشعر الحرام و قبل از طواف نساء صورت گيرد حجّ آنها صحيح است ولى گناه كرده و يك شتر كفّاره دارد.

 

2- هرگاه نزديكى عمداً در عمره تمتّع واقع شده باشد بنابراحتياط واجب يك شتر بر او است، ولى عمره او باطل نمى شود خواه اين عمل قبل از سعى صفا و مروه باشد يا قبل از تقصير و بيرون آمدن از احرام، ولى احتياط مستحب آن است كه اگر قبل از سعى باشد عمره را در صورت امكان تمام كرده، سپس عمره را اعاده كند، و اگر ممكن نشد سال  بعد حجّ تمتّع را از نو به جا آورد.

 

3- هرگاه اين عمل در عمره مفرده واقع شده باشد اگر قبل از اتمام سعى صفا و مروه باشد عمره او باطل است و يك شتر بايد كفّاره بدهد، و احتياط واجب آن است كه عمره را تمام كرده و يك ماه صبر كند، سپس به يكى از ميقاتها رفته مجدّداً احرام ببندد و عمره مفرده را اعاده كند، و فرقى ميان عمره واجب و مستحب نيست. امّا اگر بعد از طواف و سعى (و قبل از تقصير) باشد عمره او باطل نخواهد شد.

 

مسأله 151- هرگاه از روى فراموشى يا غفلت يا ندانستن مسأله نزديكى كند ضررى به حج يا عمره او نمى زند، كفّاره هم ندارد.

 

مسأله 152- اگر با همسر خود نزديكى بدون جماع كند بايد يك شتر كفّاره بدهد، ولى حج در سال آينده لازم نيست، حكم زن نيز همين گونه است و در صورت اكراه، مانند مسائل سابق است.

 

مسأله 153- كفّاره در همه اين موارد بنابر احتياط واجب يك شتر است، و فرقى ميان همسر دائم و موقّت نيست، همچنين نزديكى از جلو و عقب هر دو در اين احكام يكسان است.

 

مسأله 154- احكام بالا در حجّ واجب و مستحب و حجّ نيابت يكسان است، ولى در صورت ارتكاب اين عمل اجير حقّ مال الاجاره را دارد، امّا بايد به وظايف بالا عمل كند (اينها همه در صورت عمد است.)