موضوع: کتب استفتائی
مرجع: حضرت آیت الله العظمی وحید خراسانی

 

▲شرایط امام جماعت (مسئله 1267 تا 1272)

 

مسأله 1267ـ امام جماعت باید «بالغ» و «عاقل» و «عادل» و «حلال زاده» و «شیعه دوازده امامى» باشد و قرائت را صحیح بخواند و اگر مأموم مرد است امام هم باید مرد باشد، ولى امامت زن براى زن مانعى ندارد و هر انسانى حلال زاده است خواه مسلمان یا غیر مسلمان، مگر این که خلاف آن ثابت شود.

 

مسأله 1268ـ «عدالت» یک حالت خداترسى باطنى است که انسان را از انجام گناه کبیره و تکرار گناه صغیره باز مى دارد و همین اندازه که با کسى معاشرت داشته باشیم و گناهى از او نبینیم نشانه وجود عدالت است و این را حسن ظاهر که حاکى از ملکه باطن است مى گویند.

 

مسأله 1269ـ کسى که سابقاً عادل بوده هرگاه شک شود که بر عدالت باقى مانده است یا نه باید گفت عادل است، مگر این که یقین به خلاف پیدا شود.

 

مسأله 1270ـ کسى که ایستاده نماز مى خواند نمى تواند به کسى که نشسته یا خوابیده نماز مى خواند اقتداکند و کسى که نشسته نماز مى خواند نمى تواند به کسى که خوابیده نماز مى خواند اقتدا کند.

 

مسأله 1271ـ اگر امام جماعت با تیمّم یا وضوى جبیره اى نماز مى خواند مى توان به او اقتدا کرد، ولى اگر به واسطه عذرى با لباس نجس از روى ناچارى نماز مى خواند بنابر احتیاط واجب نباید به او اقتدا کرد، همچنین کسى که نمى تواند از بیرون آمدن بول و غائط خوددارى کند و همچنین زن مستحاضه و بطور کلّى هر کس نماز خود را به سبب عذرى ناقص مى خواند حق ندارد امام جماعت براى دیگران شود (بنابر احتیاط واجب) مگر آنچه در بالا درباره تیمّم یا وضوى جبیره اى گفته شد.

 

مسأله 1272ـ کسى که بیمارى جذام (خوره) یا برص (پیسى) دارد بنابر احتیاط نمى تواند امام جماعت شود حتّى براى مثل خودش.