موضوع: کتب استفتائی
مرجع: حضرت آیت الله العظمی وحید خراسانی

 

احكام مَهريّه 

 

«مسأله 2895» «مَهر» اندازه معيّنى ندارد و مى‏توان هر چيز حلالى را كه ارزش داشته باشد ـ كم باشد يا زياد، عين باشد يا منفعت ـ و قابل تملّك باشد 

 

مهر قرار دهد و از پيامبر اكرم صلى‏الله‏عليه‏و‏آله‏وسلم نقل شده است كه فرموده‏اند: «بهترين زنان امّت من زنى است كه ازهمه زيباتر و از همه كم 

 

مهرتر باشد.»(1)

 

مسأله 2896» تعيين مقدار مهر بستگى به رضايت زن و شوهر دارد، ولى بهتر است مهر زنان مؤمن مطابق «مَهر السُّنّة» باشد، يعنى مهرى كه پيامبر 

 

اكرم صلى‏الله‏عليه‏و‏آله‏وسلم براى هر يك از زنان و دختران خود از جمله حضرت فاطمه زهرا عليهاالسلام قرار دادند و آن پانصد درهم نقره سكّه‏دار 

 

است كه وزن هر درهم «6/12» نخود مى‏باشد و جمعا «5/262» مثقال معمولى نقره سكّه‏دار مى‏شود و قيمت آن تابع نرخ روز است.

 

«مسأله 2897» اگر مرد مهر زن را در عقد معيّن كند و قصدش اين باشد كه آن را ندهد، عقد صحيح است، ولى مهر را بايد بدهد.

 

«مسأله 2898» بايد مهريّه براى طرفين عقد (زن و شوهر) به نحوى كه رفع جهالت بشود، معلوم باشد.

 

«مسأله 2899» براى پرداخت تمام يا قسمتى از مهريّه مى‏توان مدّت يا اقساطى

 

 

--------------------------------------------------------------------------------

 

1 ـ وسائل الشيعة، چاپ آل البيت، باب 52 از «أبواب مقدّمات النكاح وآدابه»،ح3،ج20،ص112.

 

(546)

 

 

قرار داد.

 

«مسأله 2900» اگر مهريّه زن پول قرار داده شود و در اثر گذشت زمان يا عوامل ديگر، قيمت آن تنزّل فاحش پيدا كند، بايد معادل آن به نرخ روز به 

 

زن پرداخت شود و يا با مصالحه، رضايت زن فراهم شود؛ ولى اگر چيزهايى نظير زمين، خانه، طلا يا نقره به عنوان مهر قرار داده شوند، زن همان 

 

مقدار را طلبكار مى‏شود، هر چند قيمت آنها تنزّل كرده باشد.

 

«مسأله 2901» اگر هنگام خواندن عقد دائم براى دادن مهر مدّتى معيّن نكرده باشند، زن مى‏تواند پيش از گرفتن مهر از آميزش شوهر جلوگيرى كند، 

 

چه شوهر توانايى دادنِ مهر را داشته باشد و چه نداشته باشد و اين خوددارى زن باعث سقوط حقّ نفقه نمى‏شود، اما حقّ ممانعت شوهر از استمتاعات 

 

ديگر را ندارد مگر اين كه بداند قهرا منجر به آميزش خواهند شد؛ ولى اگر پيش از گرفتن مهر به آميزش راضى شود و شوهر با او آميزش كند، ديگر 

 

نمى‏تواند بدون عذر شرعى از آميزش شوهر جلوگيرى نمايد.

 

«مسأله 2902» در صورتى كه ضمن عقد دائم مهريه ذكر نشود و يا عدم مهر شرط شود، عقد نكاح صحيح است و زن و شوهر مى‏توانند بعد از عقد 

 

مهريّه را معيّن كنند و اگر قبل از تعيين مهريه آميزش واقع شده باشد، زن مستحقّ مهرالمثل است ـ يعنى مقدار مهريّه‏اى كه چنين زنى با توجّه به 

 

ويژگى‏هاى مربوط و شرايط خانوادگى در بين امثال و فاميل و معمول محل خود دارد ـ و در صورتى كه يكى از زوجين قبل از تعيين مهريه و آميزش 

 

بميرد، زن مستحقّ مهريه نيست.