موضوع: کتب استفتائی
مرجع: حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی

 

مستحبات منی در روزهای يازدهم و دوازدهم و سيزدهم

مسأله 225. در اين روزها چند چيز مستحب است:

1. چون از مكه به منی مراجعت كند بگويد:

اللَّهُمَّ بِكَ وَثِقْتُ، وَ بِكَ آمَنْتُ وَلَكَ اَسْلَمْتُ وَعَلَيْكَ تَوَكَّلْتُ، فَنِعْمَ الرَّبُّ وَنِعْمَ المَوْلی وَنِعْمَ النَّصِيْرُ.

2. آن كه اگر طواف زيارت را روز عيد بجا آورده در اين سه روز از منی بيرون نرود، حتی به جهت طواف مستحب.

3. در وقت رمی جمره اُولی و وُسطی رو به قبله كند، و در جانب چپ جمره بايستد و رمی كند، و در رمی جمره عقبه رو به روی آن بايستد و پشت به قبله نمايد، بلكه احوط است چنان كه گذشت.

4. موقع رمی، الله اكبر بگويد، و حمد و ثنای خداوند عالم بجا آورد، و صلوات بفرستد، پس اندكی پيش رود و دعا كند و بگويد:

اَللّهُمَّ تَقَبَّلْ مِنِّي

پس كمی بيشتر رود و دعائی را كه روز دهم در وقت رمی می‌خواند بخواند و رمی كند.

5. تكبير گفتن در منی مستحب است، و احوط آن است كه آن را در منی و غير آن ترك نكند، و در منی عقب پانزده نماز، از نماز ظهر روز عيد تا نماز صبح روز سيزدهم، تكبير بگويد، و كيفيت آن چنانچه در بعض روايات است اين است:

اَللهُ اَكْبَرُ اَللهُ اَكْبَرُ لا إلَهَ إلّا اللهُ، وَاللهُ أكْبَرُ، اللهُ أكْبَرُ، وَللهِ الحَمْدُ، اللهُ أكْبَرُ عَلی ما هَدانَا، اَللهُ اَكْبَرُ عَلی مَا رَزَقَنَا مِنْ بَهِيْمَةِ الانْعَامِ.

و در بعضی از روايات در آخر آن اين جمله نيز هست:

وَالْحَمْدُللهِ  عَلی مَا أبْلاَنَا.

 6. اگر روز دوازدهم از منی كوچ كرد بيست و يك سنگريزه را در منی دفن كند.

7. نمازهای واجب و مستحب را در مسجد خيف بجا آورد، و در حديث است كه هر كه در مسجد خيف صد ركعت نماز بگزارد پيش از آن كه مسجد بيرون رود، برابر است با عبادت هفتاد سال و هر كه صد مرتبه سبحان الله بگويد بنويسد از برای او ثواب بنده آزاد كردن، و هر كه صد مرتبه لا اِلهَ إلَّا اللهُ بگويد برابر است با ثواب احياء نفسی، و هر كه صد مرتبه الحمدلله بگويد، برابر است با خراج عراقين كه در راه خدا صدقه دهد.