موضوع: کتب استفتائی
مرجع: حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی

 

▲احكام طواف

 

مسأله 196- كم و زياد كردن طواف جايز نيست. هرگاه كسى عمداً چيزى بر هفت دور بيفزايد طواف او باطل است، و اگر از روى عمد طواف واجب را كم كند، چنانچه قبل از فوت موالات بازگردد و طواف را ادامه دهد صحيح است، و الاّ طواف او باطل مى شود، و بايد از نو شروع كند.

 

مسأله 197- هرگاه از روى سهو و فراموشى طواف واجب را ناقص بگذارد، اگر بعد از تمام كردن چهار دور باشد برمى گردد و طواف را كامل مى كند (خواه موالات از دست رفته باشد يا نه) و اگر قبل از چهار دور باشد چنانچه موالات به هم نخورده، مى تواند آن را تكميل نمايد، وگرنه بايد از نو شروع كند.

 

مسأله 198- كسى كه «طواف عمره تمتّع» را ترك كند چند صورت دارد:

 

1- هرگاه عمداً ترك كند تا وقت وقوف به «عرفات» تنگ شود احتياط واجب آن است كه نيّت حجّ إفراد كند، و بعد از حج، عمره مفرده به جا آورد، و سال بعد حجّ تمتّع را اعاده نمايد (وقت وقوف به عرفات بنا بر احتياط از ظهر روز عرفه، يعنى نهم ذى الحجّه است تا غروب آفتاب.)

 

2- كسى كه از روى جهل و نادانى طواف را ترك كند حجّ او مبدّل به افراد مى شود، و بنا بر احتياط واجب بعد از آن عمره مفرده به جا مى آورد. و سال بعد حجّ تمتّع را اعاده مى نمايد، و احتياط مستحب آن است كه يك شتر به عنوان كفّاره قربانى كند.

 

3- كسى كه از روى سهو و فراموشى طواف را ترك كند، حجّ او درست است، و هر وقت به خاطرش آمد طواف را به جا مى آورد (و احتياط مستحب آن است كه سعى را هم بعد از آن اعاده كند) و اگر به وطن خود بازگشته، يا از مكّه بيرون رفته، و مراجعت براى او زحمت دارد نائب بگيرد تا طواف او را به جا آورد، و در اين مدّت چيزى بر او حرام نيست، و احتياط آن است كه يگ گوسفند قربانى به مكّه بفرستد و اگر فرستادن قربانى به مكّه ممكن نيست در شهر خود قربانى كند.

 

4- كسى كه «طواف حج» را تا آخر ذى الحجّه ترك كند اگر از روى عمد باشد حجّ او باطل است، و بايد سال ديگر اعاده كند، و اگر از روى جهل و ناآگاهى باشد نيز حجّ او باطل است (خواه جاهل مقصّر باشد يا غير مقصّر) و علاوه بر اعاده حج، احتياط آن است كه شترى هم قربانى كند.

 

و اگر از روى سهو و فراموشى بوده طواف را قضا مى كند و حجّ او صحيح است، و چنانچه بعد از مراجعت از حج يا بيرون رفتن از مكّه متوجّه شود و بازگشت براى او مشقّت داشته باشد كسى را نائب مى گيرد كه براى او طواف كند (و مستحبّ است سعى را نيز بعد از آن اعاده كند، و يك گوسفند در منى قربانى نمايد، و اگر ممكن نشد در وطن خود قربانى كند و در اين مدّت چيزى بر او حرام نيست.)

 

5- اگر «طواف نساء» را ترك كند خواه از روى عمد باشد يا جهالت يا فراموشى، زن بر او حرام است، تا بازگردد و طواف كند، و اگر ممكن نيست يا مشكل است نائب بگيرد، و اگر از دنيا برود «ولىّ» او قضاى آن را به جا مى آورد. و اگر طواف نساءهاى متعدّدى را ترك كرده باشد يك طواف نساء براى همه آنها كافى است. و در اين حكم، يعنى ترك طواف نساء، فرقى ميان زن و مرد و كودك نيست، زيرا طواف نساء بر همه لازم است، و بدون آن همسر براى او حلال نمى شود.