تلقيح ( بارورى مصنوعى)

(مسئله  ) باردار نمودن مصنوعى زن با نطفه شوهرش جايز است. البته بايد از مقدمات حرام، پرهيز شود؛ مثل آنكه تلقيح كننده نامحرم باشد و ...؛ هر چند اين گونه اعمال، موجب حرام شدن نطفه و فرزند نيست، چون مربوط به مقدمات است و خود مقدمات، حرام است و فرزند، متعلّق به زن و مرد صاحب نطفه است و همه احكام فرزند را داراست.

(مسئله  ) امتزاج اسپرم زوج با تخمك زن ديگرى در خارج و تلقيح آن به زوجه يا زن مذكور يا زن ثالث، ظاهرآ مانعى ندارد، چون نه زناست و نه وارد نمودن منى در رَحِم زن اجنبيّه، و اگر با اين روش، بچه‌اى متولّد شود، به مرد ملحق مى‌شود و مادر بودن زنى كه تخمك به او تعلّق دارد، در صورتى كه اختلاط نطفه و تخمك، با خواست آن زن بوده و از تخمك اعراض ننموده (مانند قراردادن در بانك اسپرم تا هر كس خواست از آن استفاده كند)، ظاهرآ ثابت است.

(مسئله  ) تقويت اسپرم شوهر با استفاده از اسپرم مرد ديگر (شناخته شده باشد يا نباشد) و تلقيح اين اسپرم تقويت شده به رَحِم زن، كه مانند داروى تقويتى، فقط جنبه تقويت داشته باشد و در اسپرم شوهر، مستهلك شود، به نحوى كه منشأ پيدايش فرزند را همان اسپرم شوهر بدانند، مانعى ندارد.

جلوگيرى از باردارى

(مسئله  ) پيشگيرى از حاملگى و استفاده از وسايل جلوگيرى از باردارى، به طور كلّى جايز است.

(مسئله  ) اگر باردارى خطر يا ضرر جانى در برداشته باشد، زن مى‌تواند حتى در صورتى كه مانع از استمتاع شوهر باشد، تا هنگامى كه احتمال ضرر به حال خود باقى است، از باردارى جلوگيرى نمايد و فرقى نمى‌كند كه ضرر، فورى باشد يا بعد از مدتى عارض شود.

(مسئله  ) با وجود داشتن چند فرزند، بستن لوله‌هاى رَحِم و عقيم كردن براى جلوگيرى از باردارى، در صورتى كه ضرر جانى نداشته باشد، جايز است، چون فرد، عقيم مطلق محسوب نمى‌شود؛ و حكم بستن لوله‌ها و عقيم كردن در زن و مرد، يكى است.