موضوع: کتب استفتائی
مرجع: حضرت آیت الله العظمی وحید خراسانی

 

8 ـ استعمال بوى خوش

مسأله ۲۳۴ ـ بر محرم هرگونه استعمال اقسام بوى خوش ـ به بوییدن، مالیدن، خوردن و پوشیدن لباسى كه بر آن اثرى از بوى خوش باقى است، و غیر آن از استعمالات ـ حرام است.

 

مسأله ۲۳۵ ـ خوردن میوه هاى خوشبو، مانند سیب و بِهْ براى محرم مانعى ندارد، ولى احتیاط مستحب این است كه از بوییدن آنها هنگام خوردن خوددارى نماید.

 

مسأله ۲۳۶ ـ بر محرم واجب نیست هنگام سعى بین صفا و مروه در صورتى كه عطر فروشى آن جا باشد، بینى خود را از بوى خوش ببندد، ولى در غیر حال سعى واجب است بینى خود را از بوى خوش ببندد، بجز بوییدن خلوق كعبه ـ عطر خاصى كه كعبه را با آن معطّر مى كردند ـ كه مانعى ندارد.

 

مسأله ۲۳۷ ـ هرگاه محرم چیزى را كه در آن بوى خوش است بخورد یا بپوشد و عالم به حكم شرعى و موضوع آن ـ یعنى خوشبو بودن چیز خورده یا پوشیده شده ـ باشد، باید یك گوسفند كفّاره دهد، و اگر از روى جهل یا فراموشى انجام دهد كفّاره اى بر او نیست.

 

ولى استعمال چیزى كه بوى خوش دارد به غیر خوردن و پوشیدن كفّاره ندارد، اگرچه احوط دادن كفّاره است.

 

مسأله ۲۳۸ ـ گرفتن محرم بینى خود را از بوهاى بد حرام است، ولى تند رفتن براى خلاصى از بوى بد مانعى ندارد.