موضوع: کتب استفتائی
مرجع: حضرت آیت الله العظمی وحید خراسانی

 

اقسام حجّ

مسأله ۱۴۰ ـ حجّ بر سه قسم است:

 

(۱) حجّ تمتّع.

 

(۲) حجّ قران.

 

(۳) حجّ افراد.

 

و حجّ تمتّع وظیفه كسى است كه فاصله اهلش تا مكّه شانزده فرسخ یا بیشتر باشد، و حجّ قران و افراد وظیفه اهل مكّه و كسانى است كه فاصله اهلشان تا مكّه كمتر از شانزده فرسخ باشد.

 

مسأله ۱۴۱ ـ كسى كه وظیفه اش حجّ تمتّع است مى تواند در غیر حجة الاسلام ـ چه حجّ مستحب باشد و چه واجب ـ حجّ قران یا افراد به جا آورد، و همچنین حاضر ـ كسى كه فاصله اهلش از مكّه كمتر از شانزده فرسخ است ـ مى تواند در غیر حجة الاسلام ـ چه حجّ مستحب باشد و چه واجب ـ حجّ تمتّع به جا آورد، ولى حجّ تمتّع در هر حال افضل از افراد و قران است.

 

و در حجة الاسلام حكم مذكور جارى نیست، بنابراین كسى كه وظیفه اش حجّ تمتّع است نمى تواند حجّ افراد یا قران به جا آورد، و همچنین كسى كه وظیفه اش حجّ افراد یا قران است نمى تواند حجّ تمتّع به جا آورد.

 

بلى، در بعضى از حالات، وظیفه شخصى كه باید حجّ تمتّع به جا آورد منقلب مى شود به حجّ افراد، چنان كه در مسأله (۱۵۲) خواهد آمد.

 

مسأله ۱۴۲ ـ كسى كه منزلش شانزده فرسخ و یا بیشتر از مكّه دور بوده و فعلا در مكّه اقامت نموده، چنانچه اقامتش بعد از استطاعت و واجب شدن حجّ بر او بوده، وظیفه اش حجّ تمتّع است، و اگر پس از اقامت در مكّه مستطیع شود و استطاعتش بعد از ورود در سال سوم اقامتش حاصل شود، واجب است حجّ افراد یا قران به جا آورد، چه اقامتش به قصد وطن قرار دادن مكّه باشد یا بدون این قصد و به منظور مجاورت باشد.

 

و همچنین است حكم هر كسى كه در غیر مكّه از سایر جاهایى كه فاصله آنها تا مكّه كمتر از شانزده فرسخ است، اقامت كند.

 

مسأله ۱۴۳ ـ اگر كسى پس از حصول استطاعت در بلد خود ـ كه شانزده فرسخ یا بیشتر از مكّه دور مى باشد ـ در مكّه اقامت نماید، و یا اگرچه استطاعت او در مكّه حاصل شده، ولى قبل از ورود در سال سوم اقامت خود مستطیع شده باشد، احتیاط واجب آن است كه براى عمره تمتّع به میقات اهل بلد خود برود و از آن جا براى عمره تمتّع محرم شود.