سؤال 169 : اگر بر حاجى كفاره واجب گشت، آيا به سبب گرانى گوسفند در مكه و منى جايز است اداى آن را تا رسيدن به شهرش به تأخير اندازد؟
جواب : اگر كفاره دادن در خود مكه و منى به سبب بالا بودن نرخ ها دشوار و حرجى باشد، جايز است آن را تا رسيدن به شهرش به تأخير اندازد وگرنه در اداى كفاره صيد ـ و بنابر احتياط در ديگر كفاره ها نيز ـ تأخير جايز نيست.
سؤال 170 : اگر در فرض سؤال قبلى به تأخير انداختن براى حاجى جايز نبود و او بر اثر عذرى و يا بدون هيچ عذرى، آن را به تأخير انداخت، حال آيا ذبح كردن در شهرش مُجزى است، يا آن كه ناچار است كسى را نايب خود كند تا در مكه يا منى گرچه در سال هاى بعد قربانى كند.
جواب : ذبح در شهرش مُجزى است.
سؤال 171 : در مناسك فرموده ايد كه موارد مصرف كفاره، فقيران و مساكين هستند. حال اگر حاجى در مكه يا منى فقيرى نيافت تا ذبيحه را به او صدقه دهد، آيا باز لازم است كه در آن جا ذبح كند و اگر چنين كرد، با گوشت ذبيحه چه كند؟
جواب : اگر برايش ممكن بود كه به يكى از فقيران دست پيدا كند و از او وكالت بگيرد تا كفاره را پذيرفته در آن تصرفى از قبيل فروش، هديه، اعراض و مانند آن كند، واجب است كه چنين كند و اگر اين كار برايش ممكن نگشت، جايز است كه ذبح كردن را تا رسيدن به شهرش به تأخير اندازد.
سؤال 172 : اگر حاجى در مكه يا منى كفاره خود را ادا كرد و فقيرى نيافت تا ذبيحه را به او صدقه دهد و آن را رها كرد تا تلف شد، آيا ضامن قيمت آن براى فقيران است؟
جواب : آرى، بنابر احتياط ضامن قيمت آن پس از ذبح است.
سؤال 173 : آيا براى گوسفندى كه جهت كفاره آن چه گذشت ذبح مى شود، داشتن شروط قربانى معتبر است؟
جواب : معتبر نيست، گرچه احوط رعايت آن هاست.