سؤال 111 : آيا احتياط در مورد ترك وقف به حركت و وصل به سكون در نماز، در لبيك گويى نيز جارى است؟
جواب : آرى در آن نيز جارى است، ليكن از نظر ما اين احتياط مستحب است.
سؤال 112 : شخصى در ميقات تلبيه را فراموش مى كند و تا رسيدن به مكه به يادش نمى آيد كه لبيك بگويد. تكليف او چيست؟
جواب : اگر بتواند به ميقات بازگردد و از آن جا مُحرم شود، بر او واجب است كه برگردد وگرنه اين مسأله چند صورت دارد كه در مسأله 169 رساله مناسك ذكر كرده ايم. بدان جا رجوع شود.
سؤال 113 : كسى كه براى عمره يا حج نايب ديگرى است، آيا جايز است كه با نذر قبل از ميقات مُحرم شود، يا آن كه لازم است از خود ميقات مُحرم شود؟
جواب : جايز است كه قبل از ميقات با نذر مُحرم شود.
سؤال 114 : كسى كه حج واجب خود را به جاى آورده است و بار ديگر امكان رفتن به حج برايش فراهم شده است، نيت اين حجش چگونه باشد تا اگر حج اولى او دچار خللى شده باشد، بديل آن گردد و اگر درست بوده باشد مستحبى گردد؟
جواب : نيت امتثال فرمانى كه بالفعل متوجه او شده است، كند، گرچه نداند كه واجب است يا مستحب.
سؤال 115 : اگر حاجى پس از دو وقوف متوجه شد كه تلبيه اش به صورت صحيحى نبوده است، تكليفش چيست؟
جواب : اگر در آن هنگام به همان صورت ممكن لبيك گفته باشد و غلط در تلفظ در حدى نبوده باشد كه مانع صدق عرفى لبيك بر آن شود، تكليفى ندارد وگرنه بايد در همان جا كه هست دوباره لبيك بگويد و حجش نيز صحيح است.
سؤال 116 : آيا بر زن واجب است كه در حال احرام از لباس هاى دوخته بپرهيزد، يا آن كه جايز است در لباس هاى عادى خود مُحرم شود؟
جواب : جايز است كه در لباس هاى عادى خود مُحرم شود.
سؤال 117 : آيا براى شخص مُحرم جايز است كه پس از پايان احرام، «ردا» را از دوش خود بيندازد و تنها با «ازار» بماند و با اين حالت اعمال را به جاى آورد؟
جواب : جايز است.
سؤال 118 : آيا راهنماى حجاج كه كارش ايجاب مى كند مدت بسيارى در كشتارگاه بماند، لازم است لباس احرام خود را در صورتى كه با خون يا چيز ديگر نجس شده فوراً عوض يا تطهير كند؟
جواب : آرى، بنابر احتياط بر او لازم است كه آن را عوض يا تطهير كند.
سؤال 119 : اگر مكلَّف نيت انجام حج مستحبى را داشته باشد، اما به هنگام احرام خطا كرد و نيت اداى حجة الاسلام را نمود، چه كند؟
جواب : اگر شروط حجة الاسلام در او جمع نشده باشد، در هر صورت حجش مستحبى است.
سؤال 120 : آيا مُحرم شدن از ميقات افضل است، يا قبل از آن با نذر؟
جواب : مُحرم شدن از ميقات افضل است.
سؤال 121 : اگر زن بخواهد قبل از ميقات با نذر مُحرم شود، آيا بدون اجازه شوهرش اين نذر صحيح است؟
جواب : در صورتى كه اين نذر با حق تمتع شوهر از او منافاتى نداشته باشد ـ مانند آن كه در اين مدت از او دور باشد ـ يا آن كه اين حج بر او واجب بوده باشد، مانند حجة الاسلام و يا حجى كه پيش از ازدواج بر اثر نذر بر او واجب شده باشد و راه مُحرم شدن منحصر به نذر قبل از ميقات باشد، نذرش صحيح است. در غير اين چند صورت، صحت نذرش منوط به اجازه شوهر است.
سؤال 122 : آيا جايز است كسى كه براى عمره يا حج مُحرم شده است، از احرامش عدول كند و مناسك را به جاى نياورد؟
جواب : جايز نيست چنين كند و اگر عدول كرد، در صورتى كه در عمره تمتع يا حج باشد و مناسك را به جاى نياورد تا آن كه زمان معين آن دو گذشت، احرامش باطل است. اما اگر در عمره مفرده باشد، جز با اداى مناسك از احرامش بيرون نمى آيد.
سؤال 123 : زنى كه عادتش مضطر به است اگر پيش از آن كه مُحرم شود خون ببيند و نداند كه آيا تا روز عرفه بند مى آيد تا او بتواند عمره تمتع را به جاى آورد و در نتيجه بر او لازم شود براى آن مُحرم شود و يا آن كه خون بند نمى آيد و او بايد براى حج اِفراد مُحرم شود، تكليفش چيست؟
جواب : مُحرم شدن براى آن چه در علم خدا بر او واجب است، مُجزى است و برايش كفايت مى كند.
سؤال 124 : اگر زن لبيك و يا قرائت نماز طوافش را بلند بگويد، به گونه اى كه نامحرم صدايش را بشنود، آيا عملش باطل مى شود؟
جواب : باطل نمى شود.
سؤال 125 : اگر شخصى براى عمره تمتع از جايى كه مى پندارد ميقات است، مُحرم شود و پس از انجام پاره اى از مناسك، متوجه شود كه آن جا ميقات نبوده است، چه كند؟
جواب : بدان چه انجام داده است، اعتنا نكند و حكم آن كه بر اثر جهل از ميقات مُحرم نشده است بر او جارى مى شود كه ما در مسأله 169 رساله مناسك ذكر كرده ايم.
سؤال 126 : اگر مكلف فراموش كرد كه براى حج تمتع مُحرم شود و يا به حكم وجوب آن جاهل بود و تنها پس از وقوف در عرفات يا مزدلفه، متوجه خطاى خود گشت، در اين حال تكليفش چيست؟
جواب : اگر در عرفات يادش آمد كه مُحرم نشده است و يا حكم مسأله را دانست و توانست به مكه بازگردد و از آن جا مُحرم شود، واجب است كه چنين كند و اگر به دليل تنگى وقت يا عذرى ديگر نتوانست به مكه بازگردد، از همان جا كه هست مُحرم شود و حجش صحيح است. همچنين اگر هنگام وقوف در مزدلفه به ياد آورد و يا حكم مسأله را دانست، از همان جا مُحرم شود، گرچه بتواند به مكه بازگردد و از آن جا مُحرم شود.