به گزارش مرجع ما (پایگاه اطلاع رسانی مراجع شیعه) به نقل از سایت معظم له، در این دیدار مرجع عالیقدر طی سخنانی فرمودند: امام حسین علیه السلام یاران فراوانی داشتند، اما همگیِ آنان بزرگ و با عظمت نبودند، بلکه تنها کسانی به والایی، ارجمندی و بزرگی دست یافتند که در کنار حضرتش ماندند و در کربلا به شهادت رسیدند و تنها اینان از بزرگانند.

معظم له فرمودند: هنگامی که امام زمان عجّل الله تعالی فرجه الشریف ظهور می کنند میلیون ها اصحاب دارند، اما بزرگان از اصحاب فقط 313 نفر هستند.

ایشان تأکید کردند: برای دستیابی به بزرگی و عظمت باید تصمیم بگیرید و در این راه مقاومت کنید و این امر در گرو سه عامل است:

1. اخلاص؛

باید مصمم باشید که خدای متعال و اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام امید و هدف شما در تمام کارهایتان باشد و در تمام عرصه های زندگی خانوادگی، سیاسی، اجتماعی و جز آن این عامل را لحاظ دارید.

2. تلاش و کوشش؛

تصمیم بگیرید که در هر حال و همیشه پرتلاش و فعال باشید و هیچ فرصت و راهی را برای نفوذ کم حوصلگی و خستگی در خود باز نگذارید و اجازه ندهید این عوامل بازدارنده در شما رخنه کند.

3. اخلاق؛

عزم خود را جزم کنید که در برخورد با همه خوش اخلاق و خوش رفتار باشید.

در پایان این دیدار، خانم رنیتا خطاب مرجع عالیقدر گفت: از حضرتعالی می خواهم اجازه دهید تا در اندونزی دفتر یا مرکزی برای و به نام شما تأسیس شود تا مردم آن سامان تشیع حقیقی و مخلص اهل بیت علیهم السلام را بشناسند.

گفتنی است خانم امیلیا رنیتا از دانش آموختگان حوزه ی علمیه ی زینبیه ـ تحت اشراف مرجعیت جلیل القدر شیعه ـ در منطقه ی زینبیه ی شهر دمشق پایتخت سوریه می باشد. در ماجرای مستبصر و شیعه شدن وی جای بسی تأمل می باشد، چراکه او به همین جهت به مدت سه سال در انزوا و تنهایی روزگار می گذراند. ماجرا از این قرار است که وی پدری سلفی و البته ثروتمند داشت. پدرش وقتی دریافت او شیعه شده است، وی را از خانه راند و او بی یاور و سر پناه شد. او می گوید: در این سه سال تنها به ذکر «یا صاحب الزمان» مشغول بودم.پدرم در روزها و ساعت های آخر عمر خود و در حالی که در بستر مرگ افتاده بود مرا نزد خویش خواند و از جهت رفتارش با من عذرخواهی کرد و تمام دارایی اش را به من داد. من نیز با آن ثروت بزرگ ترین سازمان و نهاد شیعی را در اندونزی تأسیس کردم که چهار میلیون نفر عضو دارد. من از مقلدان مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی شیرازی مدظله العالی هستم.

وی داستانی نقل کرده است به این بیان که: روزی عده ای از وهابی ها با ساطور و شمشیر به ما حمله کرده، وارد سازمان شدند. من در برابر آنان ایستادم و به یکی از آنان گفتم: اگر خیلی دلیر و بی باکی و رحم در قلبت نداری، شمشیرت را در قلبم فرو کن و بدان که امام من علی علیه السلام است، امام تو کیست؟

از این سخن من هراسان شد و خود و همراهانش همگی فرار کردند.

وی افزود: پس از این ماجرا کتابی تألیف کردم با عنوان «علی امام من است، امام تو کیست؟».