روز بيست و پنجم ذی القعده دَحْوُالْأرْض است (يعنى پهن شدن زمين از زير خانه كعبه بر روى آب) و شب آن از ليالى شريفه است كه رحمت خدا در آن نازل مىشود و قيام به عبادت در آن اجر بسيار دارد.
موضوع: مناسبت
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی مرجع ما؛
حضرت آیت الله العظمی صانعی (مدظله العالی) پیرامون فضیلت دحو الارض در درس خارج فقه فرمودند: «امروز روز «دحو الارض» است. البته روز 25 ذي القعده يکي از چهار روزي است که از نظر اسلام، روزه گرفتن و عبادتش دارای اهمیت است، مرحوم ميرداماد (قدس سره الشريف) رسالهای بنام «في اربعة ايام» دارد اربعة ايام: 25 ذي قعدة، 17 ربيع الاول، 27 رجب و 18 ذي حجة است، اين چهار روزي است که در روايت هم آمده، روزه اين چهار روز تأکيد شده است. جالب است که محدث قمی از مرحوم ميرداماد نقل ميکند که ميرداماد (قدس سره و رضوان الله تعالي عليه) ميفرمايد: از افضل اعمال روز 25 ذي قعدة، زيارت علي بن موسي الرضا (عليه آلاف التحية والثناست). روز 23 زيارت وارد شده، احتمال دادهاند روز شهادتش باشد، روز 25 هم که روز دحوالارض است، باز ايشان ميفرمايد از افضل اعمال اين است که انسان امام هشتم را زيارت کند و در روايات ديدهايد که چرا به آن ميگويند دحوالارض، ميگويند زمين در امروز از زير خانه خدا پهن شده است، کعبه بوده و زمين از زير خانه خدا پهن شده است، اين مسلماً استعاره است والا اينطور نيست که آنجا زمين بوده، بعد يک طنابي گردنش انداختهاند و کشيدهاند و آوردهاند. معناي عادي آن ملاحظه نميشود.
بنده احتمال ميدهم، کعبه اول محل امن قرار داده شد، بعد در روز 25 ذي القعدهاي خدا جعل کرد، امنيت را براي همه زمين الزام کرد، پس زمين از حیث امنیت از خانه کعبه پهن شد، پهن شدن جعلي است، اول خدا کعبه را امن قرار داد تا جايي که اگر قاتل در آنجا باشد، نميشود او را گرفت بلکه بايد محاصره شود، البته بعضيها مشاهد مشرفه را هم به کعبه ملحق کردهاند. فرهنگ ملي شيعه اين بوده که خانه علما، خانه دانشمندان و بزرگان هم اينطور بوده و احترام داشته است. اين فرهنگ شيعه بوده، اين فرهنگ اسلام بوده است. اين فرهنگ ملي بوده، خدا هم امنیت کل زمين را براي کل مردم جعل کرده و گفته همه بايد در امن باشند، هيچکس از هيچکس نترسد. «شر الناس من يخاف شره»، بدترين مردم کسي است که آدم از شرش بترسد، «شر الناس من يخاف لسانه»، بدترين مردم کسي است که آدم از زبان و قلمش بترسد. يعني ميشود گفت شايد از شمر هم مثلاً بدتر باشد، چون که شمر باز راحت ميگفت ميجنگم و ميجنگيد و شمشير ميزد، و آن هم شمشير ميزد، ولي گاهي وقتها آدمها از شمر هم بدتر ميشوند، از عمر سعد هم بدتر ميشوند، عمر سعد دينش را به حکومت ري فروخت، ولو اينکه به آن نرسيد. ولی بعضی ها دينشان را به ناچيز ميفروشند، اين عاقلانه است؟ «ألا أخبرکم باشقي الاشقيا؟ ... من اجتمع عليه فقر الدنيا و عذاب الآخرة [1] به هرحال، يوم دحوالارض، يعني امنيت براي همه و احتمال دارد روز ظهور حضرت مهدي هم در روز 25 ذيقعده باشد.
[1]. بحارالانوار 100: 20، حديث 3.