مرحله‌ی پایانی نشست فقهی حقوقی دیه روز پنجشنبه با حضور جمعی عالمان شیعه و سنی در خانه‌ی معلم قم برگزار شد.

به گزارش مرجع ما به نقل از جماران، در این نشست آیت الله العظمی یوسف صانعی، آیت الله سید محمد موسوی بجنوردی، آیت الله دکتر مصطفی محقق داماد، حجت الاسلام و المسلمین مرتضی جوادی آملی، نمایندگان مولوی عبدالحمید، فاطمه هاشمی رفسنجانی و جمعی از استادان حوزه و دانشگاه حضور داشتند.

در ابتدای این نشست حجت الاسلام و المسلمین «علی اکبر بیگی» مسئول نشست‌های فقه پژوهی موسسه‌ی فقه الثقلین گفت: فقهی که ضامن تکالیف فردی و اجتماعی انسان‌ها است، در ظهور قابلیت‌های خود بروز قابلی نداشته است. از ظرفیت فقهی که قابلیت پوند مسلمان محمدی و مسلمان کتابی را داراست استفاده نشده و بلکه بر دشمنی‌ها افزوده شده است.

وی افزود: نگاه به برخی از سرفصل های فقهی ما را در مظان اتهام قرار داده که شایسته است علماء و حوزه اهتمام ویژه‌ای بنمایند و فقه را از این مشکلات برهانند.

آیت الله مصطفی محقق داماد اولین سخنران این مراسم، «خبر واحد» را بر اساس بنای عقلا «حجت» دانست و گفت: چگونه می‌توان با یک خبر واحد برده داری را که خود امروز بر اساس بنای عقلا جایگاهی ندارد ثابت کرد؟

این استاد حوزه و دانشگاه گفت: اجتهاد نهاد مقدسی است که به نظر من توجیه گر خاتمیت نبوی است و بدون اجتهاد مستمر، مساله خاتمیت با مشکل کلامی جدی روبرو خواهد شد و تنها توجیه خاتمیت نبوی، همین مساله‌ی اجتهاد است.

وی گفت: البته اجتهاد در مکتب اهل سنت یک معنا و در مکتب شیعی معنای خاص خود را دارد و از امتیازات خاص خود را دارد. این مکتب هم از نظر منابع راه خود را می رود و هم بر اصلی پافشاری دارد که از مختصات آن است و آن این است که صحف الهی به حکم لایمسه الا المطهرون، تنها توسط دامن‌های پاک فهم می‌شود و فهم این کتاب نصیب هرکسی نمی‌شود.

محقق داماد تصریح کرد: امروز ما شاکریم که این تراث عظیم را در اختیار داریم و شریعت احمدی توسط خاندان اهل بیت و اصحاب پاک نبوی به دست ما رسیده است. اینک با کوله‌باری از تکلیف و تعهد روبرو هستیم.

این استاد حوزه و دانشگاه اظهار کرد: ما خود را موظف می‌بینیم که تکالیف شرعی مردم را استنباط کنیم اما سه نقطه نظر است که باید در کنار هم قرار دهیم. اول اینکه امروز دیگر مثل سابق نیست که مفتی فتوایی را بدهد و نزد مقلد به نحو محرمانه بماند. امروز عصر انفجار اطلاعات است و ما با انفجار اطلاعات در رسانه‌ها روبرو هستیم و هیچ فتوایی پنهانی و محرمانه نمی‌ماند.

دکتر محقق داماد افزود: دوم اینکه در جهانی زندگی‌ می‌کنیم که متاسفانه ناچارم نقل کنم و فقط نقل است و اعتقاد نیست، که به اعتقاد برخی اعلامیه جهانی حقوق بشر در ردیف کتب آسمانی قرار داده می‌شود. سوم اینکه برای ما فقیهان ایران در قانون اساسی، 10 سمت بالای کشور به شخص مجتهد داده شده است؛ رهبر، رئیس قوه قضائیه، دادستان، رئیس دیوان عالی کشور، شش فقیه شورای نگهبان باید مجتهد باشند. البته وزیر اطلاعات هم باید مجتهد باشد که در حقیقت 11 سمت می‌شود یعنی کشور بناست که بر پایه‌ی اجتهاد اداره شود.

وی با بیان اینکه حال این سه نکته را در کنار هم بگذاریم و بپرسیم چگونه باید فتوا بدهیم و استنباط کنیم، گفت: ما از اجتهاد این تعریف را داریم که روشی مخصوص خود را دارد و نباید از این روش اجتهاد شیعی دست برداریم. دست برداشتن از این روش بر سر شاخ نشستن و بن بریدن است. ما باید پاسخگو باشیم. چه باید کنیم که از قافله جهانی امروز منزوی نشویم و حقوق اسلام را به ناکارآمدی متهم نکنیم؟ ما معتقدیم نظام حقوقی ما می‌تواند در کنار نظام‌های پیشرفته قرار گیرد.

دکتر محقق داماد سپس اظهار کردک پیشنهاد من این است که اجتهاد شیعی یک روش دقیق  است و راه 1400 ساله دارد که باید بر آن پای فشاری کنیم. اجتهاد شیعی اصول و روشی دارد که 1400 سال بر آن پای فشاری شده و ما هم نباید دست از این راه برداریم و الّا مانند فرزندی خواهیم بود که پدران خود را انکار کرده و بر حرام زادگی تفخر می‌کند. در دو قرن شیخ انصاری از ایران به نجف می‌رود و پای درس صاحب جواهر می‌نشیند. در شرایطی که آوازه‌ی صاحب جواهر همه جا را گرفته است. پدرم می‌گفت مکاسب را با متاجر جواهر مقایسه کنید؛ همه‌ی آن نقد جواهر است. شیخ فقاهت را کنار نمی‌گذارد بلکه اجتهاد می کند.

وی ادامه داد: میرزای شیرازی وقتی پای درس صاحب جواهر می‌نشند متوجه می شود که از آن استفاده نمی کند و قصد می کند که به ایران برگردد. به او می‌گویند عجله نکنید و پای درس شیخ انصاری هم بروید. می بیند که حرف‌ها تازه است. به شیخ انصاری رو می‌کند و غزل زیبای سعدی را می خواند که: سرو خرامان چو قد معتدلت نیست. آن همه وصفش که می‌کنند به قامت. چشم مسافر که بر جمال تو افتاد. عزم رحیلش بدل شود به اقامت.

دکتر محقق داماد گفت: شیخ انصاری نه تقلید کرد و نه اصول را تغییر داد. صاحب جواهر وقتی به ولایت فقیه می‌رسد آنچنان بحث را تمام می کند که پرونده را گویی مختومه است اما شیخ همین بحث را با دو اصل می‌آورد که از ابداعات است و قابل مقایسه با نظریه ویکتورهوگو است. یکی اصل عدم ولایت احد علی احد است و دیگری تقسیم ولایت به ولایت قضا، اجرا و افتاء که همان تفکیک قواست؛ به این اجتهاد می‌گویند. نه از روش دست بر می‌دارد نه از فقاهت دوری می کند و نمی‌ترسد که بگوید «فقه جدید» آورده است. این مجتهد بزرگ می‌گوید من «صاع صبره» را نمی‌توانم حل کنم حالا بسیار آسان سینه ستبر می‌کنند که ما مجتهدیم؛ ما باید اهل اجتهاد باشیم و مقلد نباشیم. چه کنیم؟ چند پیشنهاد دارم. در خط و مشی فقیهان گذشته پیش رویم اما فکر کنیم که در چه عصری زندگی می‌کنیم. استادم آیت الله العظمی منتظری می‌گفتند اگر یک دهم یا یک صدم نوآوری‌های علامه حلی را ما داشتیم امروز مردم هیچ مشکلی نداشتند. 500 اثر از علامه حلی به ما رسیده است. اینهاّ فقهای ما هستند.

وی گفت: امروز خبر واحد طوری حجت شده که اطلاق و عموم کتاب را با آن قید می‌زنیم و بعد می‌گوییم دلیل آن آیه‌ی نباء است و بعد می‌گوییم بنای عقلا معتبرترین دلیل حجیت خبر واحد است. آیا عقلای امروز با یک خبر واحد آن اصل بدیهی حقوق بشری را زیر پا می‌گذارند؟ با یک خبر واحد بردگی را تجویز می‌کنید؟ آیت الله خوئی در «منهاج» می گوید آیا باید در جنگ اسیر و برده گرفت یا در همه جا؟! ایشان به حدیث رفاعه استناد می‌کند و می گوید همه جا. اما در دنیای امروز می گویند گزارشگر نباید تضاد منافق داشته باشد و الا طوری می شنود که دلش می خواهد و این رفاعه برده فروش است و بیشتر روایاتش درباره برده است. نباید دقت کنیم که امروز با این فتوا زیر سال نروم؟

دکتر محقق داماد تاکید کرد: دست از اجتهاد بر نداریم و متد خود را حفظ کنیم اما اعتقاد را داشته باشیم که حقوق اسلامی این توان را دارد که در مقابل حقوق های مدرن قرار گرد به شرط آنکه اجتهاد در کنار آن باشد. در اخبار استنباط و در قرآن تدبر؛ به هر خبری که نباید عمل کرد. تدبر و استباط دو بال فقه شیعی است. فقه آن است که بداند این روایت برای چه صادر شده است.

وی با بیان اینکه قم شهر علم و فقاهت بود، گفت: من طلبه بودم می گفتند آقای بروجردی طلبه‌ی جوان دارد که باهوش است. آقای صانعی لباس نداشت. همه آن خیابان بحث و داد و قال بود. همه بعد از نماز به کتابخانه م‌رفتند. اما در زیر سایه‌ی سیاه فقری که فخر بود در س می‌خواندند. همه بنا بود فقیر باشند و امتیاز نبود اما زیر این سیاه سیاه فقر دانش و اخلاق انسانی بود. صفا را نمی‌توانیم ترجمه کنیم و ما فقط این احساس را در طلبگی قم داشتیم.

پس از آیت الله محقق داماد آیت الله العظمی صانعی در سخنانی بر لزوم پایبندی بر فقه جواهری با نظر به شرایط روز تاکید کرند.

 آیت الله صانعی از محققان خواست از ملامتی که به خاطر برخی از نظرات فقهی وجود دارد هراسی نداشته باشند.

این مرجع عالی قدر با انتقاد از تمسک به قاعده نفی سبیل برای محروم کردن افراد غیرمسلمان از حقوق خود گفت: تمام انسان‌های غیر مسلمان را از بسیاری از حقوق محروم می دانیم چون آنها را کافر می دانیم. یک آیه را که پنج تفسیر دارد را علم می کنیم که این نمی تواند استاد دانشگاه شود اما می توان او را به جنگ بُرد.

او در بخشی از سخنان خود آیت الله هاشمی رفسنجانی را «مجتهد» دانست و گفت: هاشمی وقتی از قم به تهران رفت مجتهد مسلم بود نه مجتهد رسمی؛ آیت الله محقق داماد باید چنین باشد. ایشان ابن الخیرتین هستند. دکتر محقق از نظر پدری به آیت الله العظمی محقق داماد می‌رسد که به نظر بنده بسیار روشنفکر بوده است.

آیت الله صانعی بیان کرد: مرحوم ابوی می‌گفتند در فیضیه کنار حاج شیخ حائری نشسته بودم مردی آمد گفت زکات بدهکارم به چه کسی بدهم که فقیر باشد. حاج شیخ می‌گوید من فقیرم. یعنی موسسه حوزه با چنین وضعی زندگی می‌کرد. پیشینیان ما خیلی زحمت کشیدند.

این مرجع تقلید فقه را به معنای اندیشیدن دانست و اظهار کرد: لیتفقهون نه اینکه از رساله مساله شک را بیاموزند. امام حسین(ع) برای فقیه شدن خدا را شکر می‌کند و می‌گوید «اللَهُمَّ إنِّی أَحْمَدُک عَلَی أَنْ أَکرَمْتَنَا بِالنُّبُوَّه، وَعَلَّمْتَنَا الْقُرْءَانَ؛ وَفَقَّهْتَنَا فِی الدِّینِ»

آیت الله صانعی گفت: امام(ره) می‌گوید در فقه کنکاش کنید، اما مواظب باشید از روش مشایخ عظام در فقه تعدی نکنید. تحقیق و تحقیات داشته باشید اما روش را حفظ کنید. فقه شیخ انصاری و صاحب جواهری را باید دنبال کرد. اگر این روش را کنار بگذاریم منحرف شده ایم. پیشینان و فقهاء بزرگ فوق العاده فقیه بوده اند و فقاهت از همه‌ی وجودشان و آثارشان هوایداست.

این مرجع تقلید گفت: صاحب جواهر در بحث مواسعه خیلی کار کرده است. حدود ۱۱۰ صفحه راجع به این موضوع نوشته است. ۱۵ دلیل از اطلاقات و غیره می‌آورد و بعد روایات مضایقه را ذکر می‌کند و ۱۲ مرجح برای روایات مضایقه می‌آورد. بعد از ایشان شیخ و بعد هم مقدس اردبیلی را داریم. مقدس در مجمع الفائده کتاب الحدود ۹ حکم برای مرتد بیان می‌کند و بعد می‌گوید غیر ذلک. امروز این شمایید که باید این روش را ادامه بدهید.

او گفت: شهید ثانی در مسالک روایتی را نقل می‌کند که نبوی عامی هم نقل کرده اند. که هند به پیامبر گفت شوهرم بخیل است آیا اجازه می‌دهید از مالش برداریم؟ پیامبر(ص) می‌گوید بله اما به اندازه‌ی معروف. شهید ثانی می‌گوید از این یک روایت ده حکم استفاده می‌شود.

آیت الله صانعی به سخنان امام خمینی(ره) در مورد غیر مسلمان اشاره و تصریح کرد: امام با همه‌ی پایبندی که به روش قدما داشت فرمودند دادن کتاب به غیر مسلمان نه تنها حرام نیست بلکه گاهی مستحب است. می‌گوید شما که می‌خواهید دعوت به اسلام کنید باید به آنها برنامه را تحویل بدهید تا مطالعه کند. امام در بیع اسلحه می‌گوید اصلا حکم شرعی همیشگی ندارد و دایر مدار نظر حکومت است. همین نظری که در دنیا امروز است و همه روایات را توجیه می‌کنند.

این مرجع تقلید افزود: سفیری به ایران آمده است. با زن مسلمانی خوش و بش کرده‌اند. فتوای بزرگان این بود که آقای زانی را باید کشت چه محصن و چه غیر محصن. و زن مسلمان را اگر محصن است رجم کنید. مدرک آن هم یک روایت است. می‌خواستم این حکم را بگویم اما جرات نکردم تا اینکه در جامع المدارک دیدم. خبر واحد را به بنای عقلاء حجت می دانیم. همین بحثی را که آقای محقق مطرح کردند. خبر واحد را عقلا در چنین مواردی حجت نمی دانند.

آیت الله صانعی خطاب به همه علما گفت: یک راه را عرض می‌کنم که همه علماء توجه کنند. تمام انسان‌های غیر مسلمان را از بسیاری از حقوق محروم می دانیم چون آنها را کافر می دانیم. یک آیه که پنج تفسیر دارد را علم می کنیم که این نمی تواند استاد دانشگاه شود اما می توان او را به جنگ بُرد. کافر کیست؟ تمام آیاتی که کفر را آورده عذاب را هم آورده است و عذاب برای کسی است که حجت بر آن تمام است و الا قبح عقاب بلا بیان است. کافر برای فرهنگ اسلام نقشه می کشد با اینکه می داند به حق است بنابراین انسان ها یا مسلم یا غیر مسلم یا کافرند. کافر از حقش محروم شده است نه غیرمسلم.

آیت الله صانعی در پایان گفت: علما از مطرح کردن نظرات با فقه سنتی ابایی نداشته باشند. ملامت همیشه بوده است. آقای درچه‌ای، استاد آقای بروجردی است. وقتی فوت می کند مسجدش را آب می کشند که هوای مسجد را پاک کنند. یکی از این افراد با کلاهش با از مسجد نو برداشته و با آن سنگی که سید روی آن درس می داده آب کشیده و بعد می پرسد آیا با این کار به وظیفه ام عمل کرده ام یا نه.

پس از بیانات آیت الله صانعی حجت الاسلام و المسلمین رحیم نوبهار و حجت الاسلام و الملمین سید ابوالفضل موسویان به ارائه مقاله پرداختند.

«مولوی عبدالحلیم قاضی» از علمای اهل سنت و نماینده مولوی عبد الحمید یکی دیگر از سخنرانان این مراسم بود. او در قسمتی از سخنانش گفت: من اعجاب خودم را بیان کنم و اینکه در روایات ما هم وجود دارد که فقیه باید بر اساس مسائل زمان نظر بدهد و الحمدلله ما در همین ماه در زاهدان نشست های فقهی با موضوع سود مشارکت در تولید و غیره داشتیم. چون به مسائل روز پاسخ بدهیم. من هم مقاله‌ای با موضوع دیه نوشته ام به دبیر همایش تقدیم می‌کنم.»

در پایان این نشست «حسین مهرپور» از استادان رشته‌ی حقوق دانشگاه به تشریح موضوع دیه در قوانین پرداخت و گفت: با این همه گستردگی اجتهاد و نظراتی که از فقهاء در نظرات مختلف نقل می شود چگونه است قوانین ما همچنان به این صورت است؟ یکی از این قوانین بحث دیه است. قانون حدود و دیات و قصاص جدا تصویب شد. وقتی آمدند اعیان شش گانه پرداخت دیه را مطرح کنند گفتیم الان زمانی نیست که گاو و شتر را به عنوان دیه مطرح کنید. گفتیم مبنایی بوده است که پیامبر 100 شتر را مطرح کرده است و شما هم یک مبنایی را در نظر بگیرید. در روایت هم لاهل الغنم الغنم. انگار برای تسهیل کار اینگونه گفته شده است. من نتوانستم حرفم را به کرسی بنشانم. ما با مشکلات زیادی روبرو هستیم که شما باید حل کنید.

بعدها که در این زمینه تحقیق کردم به کتاب برخی از کشورهای اسلامی برخورد کردم که در باب مسئولیت مدنی در قانون کویت دیدم همان زمان‌ها آوردند که 10 هزار دینار کویتی دیه کامل است.

 این استاد دانشگاه شهید بهشتی تهران ادامه داد:ما در قبل از انقلاب بخثی به عنوان دیه نداشتیم اما ضرر و زیان ناشی از جرم داشتیم. در سال 1339 قانونی به نام مسئولت مدنی تصوییب شد که عمدتا از قانون سوئیس گرفته شده بود که در آن راجع به صدمات بدنی مطلبی مطرح شده بود. بعد از انقلاب قوانین جزائی تغییر کرد و بحث دیه مطرح شد. 1361 قانون دیات تصویب شد و 1370 مجددا همراه حدود و قصاص مجددا همراه قانون حدود تصویب شد. در آن قانون که تا قبل از 1392 وجود داشت گفتند دیه بر اساس یکی از اعیان شش گانه باشد و تصریح شده بود که در تبصره ماده 297 گفته بود در صورت تراضی یا تعذر می تواند منجر به قیمت شود.در دادگاه کیفری 1 رشت در سال 62 در تصادف قطع پا، حکم به پرداخت 100 حله یمانی داده شده بود و در مورد دیگری زنی که به قتل رسیده بود و خودش هم مقصر بوده بود گفته شده بود که 50 حله پرداخت شود.

دکتر مهرپور افزود: مورد دیگر این بود که دیه زن مسلمان نصف مرد مسلمان است.  مبنای دیگری که در قانون دیات بود مساله دیه مسلمان و غیر مسلمان بود. محاکم بر اساس فتاوای معتبر، حکم می‌کردند و درباره اهل کتاب 800  درهم را مطرح می‌کردند. در غیر اهل کتاب نه قصاصی بود و نه دیه. برای شرکت به سمیناری به ژنو رفته بودم. در ژنو بحث تبعیض بود که متن حکم دادگاه ایران درباره‌ی غیرمسلمان در چنین شرایط را پخش کردند و جو بدی شکل گرفت.

وی گفت: در سال 1374 مبنای اعیان شش گانه عملا عوض شد. از مقام معظم رهبری استفتاء کردند و ایشان گفتند پرداخت شتر مشکل دارد و پیرو فتوای ایشان وزیر به محاکم بخشنامه صادر کرد که درهم و دینار دیگر موضوعیت ندارد، حله یمانی هم مورد تردید است و عناوین به شتر و گاو گوسفند محدود شد و گفتند در صورت تعذر مبلغ آن پرداخت شود. گفتند کارشناس قیمت گاو و شتر و گوسفند را محاسبه و هرکدام که کمتر بود را طرف انتخاب کند. قرار بود شش ماه یکبار تعیین شود اما بعد سال به سال شد. الان مشخصا دیه مبنایی است که با توجه به اوضاع و احوال رئیس قوه‌ی قضائیه مشخص می‌کند که دیه 96 را 210 میلیون تومان تعیین کردند.

عضو اسبق فقهای شورای نگهبان گفت: مساله‌ی دیگر که در آن تغییر حاصل شد، برقراری دیه یکسان برای اهل کتاب در سال 82 بود. مجلس تبصره ای به ماده 297 ملحق کرد که شورای نگهبان رد کرد و در مجمع مصلحت آن را تصویب کرد که دیه اقلیت‌های دینی به اندازه دیه مسلمان تعیین شد.

وی ادامه داد: در مورد دیه زن و مرد، همچنان دیه زن و مرد یکی است. اما الان عملا به سویی رفته اند که عملا یکی شده است. بیمه اجباری حوادث آماده و در صورت حادثه اگر کسی کشته شد بیمه گر باید همه بیمه را بپردازد. در آنجا تصریح شده است که باید دیه کامل برای زن و مرد پرداخت شود. سرانجام قانون مجازات اخیر در سال 1392 مطرح شد که تحولاتی داشت. دیه را تصریحا زمان و مسئولیت مدنی دانستند. قرار شد رئیس قوه قضائیه میزان دیه را مشخص کند. دیه اقلیت دینی را مساوی با اهل دینی دانستند. در این قانون علی الاصول دیه زن نصف مرد است اما عملا زن همه دیه را می گیرد. چون مابقی دیه را با عنوان دیگر می‌پردازند.

دکتر مهرپور به موضوع دیه در قرآن و روایات اشاره کرد و گفت: از دیه در آیه 92 نساء نام برده شده است. آیا از این آیه نمی توان استفاده کرد کسانی که تابعیت ایران دارند و علیه کشور اقدام نمی کنند دیه برقرار کنیم؟در مورد میزان دیه در آیه چیزی مطرح نشده و به احادیث برمی‌گردد. قدر مسلمی که از روایات استفاده می‌شود میزان دیه را 100 شتر قرار داده‌اند. این چیزی است که مسلم است.بیشتر از این خیلی مسلم نیست و جای بحث دارد.

وی یادآور شد: از مذاق برخی از روایات برمی‌آید شاید دیه بر اساس عرف مشخص شده و از احکام امضائی بوده است. روایتی داریم که می گوید دیه در جاهلیت 100 شتر بوده و پیامبر آن را تثبیت کرد. یا اینکه روایاتی داریم که دیه برای بادیه نشینان 100 شتر و برای شهر نشینان که پول دارند درهم و دینار. از این روایات نمی‌شود استفاده کرد که نه میزان و نه اعیان متعین نیست؟ نمی‌توانیم به این برسیم که دیه‌ جبران خسارات مربوط به صدمات بدنی است و میزان آن باید بنا بر وضعیت خسارات و وضعیت مجنی علیه مشخص شود؟اگر این مساله حل شود مساله خسارات مازاد از دیه هم حل می شود.

عضو اسبق حقوقدانان شورای نگهبان گفت: نمی توانم نگرانی خودم را از وضعیت قانون گذاری که در این مدت داشتیم اعلام کنیم. فقه اسلامی غنی است و همه قوانین بر اساس موازین اسلامی است. باید قوانینی وضع کنیم که قابلیت اجرا داشته باشد و بتوانیم در دنیا ارائه کنیم. تا کنون این کار درست انجام نشده است. حوزه کوتاهی داشته است. پایه و پشتوانه قانون گذاری مجلس حوزه و مراجع است.

در مورد یک قانونی در شورای نگهبان گفتیم اینطور تصویب شود. یکی از فقهاء گفت اگر تصویب کنیم جواب حوزه را چه بدهیم؟! پس شما باید راه را باز کنید و مقتضیات زمان و مکان را لحاظ کنید.

وی با اشاره به جلسه‌ای که برا تعیین دادستان کل کشور با امام خمینی داشتند گفت در جلسه‌ای که 35 سال قبل در خدمت امام بودیم آیت الله موسوی اردبیلی موضوع را مطرح کردند.آنجا بعد از سخنانی که برخی درباره آقای صانعی مطرح کردند امام گفتند من در حضور شما آقای صانعی را به عنوان دادستان منصوب می کنم و ایشان را مجتهد می دانم.