حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی با بیان اینکه شرف مومن در لسان امام علی(ع) در قیام به غیب و بی نیازی از دیگران است، گفت: روی سخن امام علی به فرد نیست بلکه آبروی کشور این است که روی پای خود بایستد و وابسته به دیگران نباشد.

به گزارش مرجع ما به نقل از شفقنا، این مرجع تقلید در ابتدای درس خارج فقه خود در مسجد اعظم به حدیثی از رسول اکرم(ص) اشاره کرد و اظهار داشت: پیامبر اکرم(ص) فرمود: «جبرئیل به سراغ من آمد، لابدّ آنچه آورده، وحی است. جبرئیل فرمود: یا محمد؛ هرچه می خواهی عمر کن اما بدان این عمر ابدی و جاودانه نیست؛ هرکسی و هرچیزی را می خواهی دوست بدار اما بدان یک روزی از او جدا خواهی شد. ارتباط تو با محبوب هایت جاودانه نیست، هرعملی می خواهی انجام بده اما بدان پاداش و جزایی در کار است و بی حساب و کتاب نیست».

او افزود: اگر کسی به این سه اصل ایمان داشته باشد، فرد صالح و سالمی خواهد بود چون زندگی را جاودانه نمی داند، هرکاری نمی کند و چون می داند علائق او از وی جدا می شود سر و دست برای آن نمی شکند و هر عملی را برای به دست آوردن آنها انجام نمی دهد. بنده معتقدم که اگر زندگی جاودان هم بود باز یکسری اعمال را نباید انجام می داد.

آیت الله مکارم شیرازی تصریح کرد: برخی از اسم مردن وحشت دارند چون به زندگی دل بسته اند و گاهی هم حرف آن زده می شود می گویند چشم و گوش شیطان کر و کور و هفت قرآن در میان و یا هنگام گذر از قبرستان روی خود را بر می گرداند و فکر می کنند مرگ تنها برای اینها بوده است.

او به حدیث دیگری اشاره کرد و افزود: حضرت علی(ع) در مراسم تشییع شرکت کرده بود، دید یک نفر از تشییع کنندگان می خندد کانه خیال می کند، مرگ برای دیگران است و برای ما نیست.

این مرجع تقلید یادآور شد: شرکت در تشییع جنازه دو فایده دارد: هم احترام مومن است و هم درس عبرتی برای تشییع کننده است که روزی هم دوستان تو برای تشییع تو می آیند.

او به حدیث دیگری اشاره کرد و افزود: حضرت علی(ع) فرمود: «شرف مومن در دو چیز است: اول قیام به غیب است یعنی بدون هیچ مانعی و با اخلاص و حضور قلب هنگام عبادت در پیشگاه خدا حاضر می شود. دوم عزت انسان این است که دست نیاز جلوی کسی دراز نکند و روی پای خود بایستد».

آیت الله مکارم شیرازی بیان داشت: آبروی کشور این است که روی پای خود بایستد و وابسته به دیگران نباشد. ما نمی گوئیم دیوار و حصار دور خود بکشیم بلکه معتقدیم با همه کشورها در ارتباط باشیم اما نه براساس ذلّت بلکه براساس عزت.