حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی گفت: رژیم ارباب و رعیتی فرهنگی چه در حوزه‌ها، چه در دانشگاه‌ها، چه در مساجد، چه در حسینیه‌ها، از بدترین دام هاست؛ مبادا کسی روی منبر و یا در کلاس درس، مردم را به خود دعوت کند و بگوید چون فکر من این است، چون حرف من این است باید تثبیت شود.

به گزارش مرجع ما به نقل از شفقنا، این مرجع تقلید در دیدار با جمعی از طلاب تازه ملبّس شده به لباس روحانیت با بیان حدیثی از حضرت رسول (ص) بیان داشت: ولید کعبه، وجود مبارک امیر مؤمنان(علیه و علی آله آلاف التحیّه و الثناء) قرآن ناطق است و برای امت اسلامی همانند قرآن، منشأ برکت می‌باشد از جمله اینکه وجود مبارک پیامبر(علیه و علی آله آلاف التحیّه و الثناء) فرمودند: «من و علی‌بن‌ابیطالب پدران این امتیم»؛ یعنی هر انسانی یک شناسنامه طبیعی دارد که پدران ما برای ما می گیرند، اما وقتی بالغ شدیم باید خودمان برای خودمان یک شناسنامه‌ معنوی بگیریم.

او ادامه داد: وجود مبارک حضرت فرمود من و علی‌بن‌ابیطالب حاضریم شما را به عنوان فرزند بپذیریم، لذا اگر وجود مبارک امیرالمؤمنین حاضر شد ما را به فرزندی بپذیرد یقیناً مادر ما هم صدیقه کبرا(س) خواهد بود و این یک فخر بزرگ است. همه شیعیان مخصوصاً این عزیزانی که در این عید خجسته جامهٴ پرافتخار روحانیت را در بر کردند به این ندا پاسخ دادند که «لبیک یا رسول الله»، «لبیک یا امیرالمؤمنین»، ما آمدیم فرزند شما بشویم.

آیت الله جوادی آملی با اشاره به توصیه قرآن کریم در خصوص عالم ربّانی شدن، اذعان کرد: قرآن کریم توصیه می‌کند شما بکوشید عالم ربانی بشوید، عالم ربانی شدن ناممکن نیست، ربّانی شدن، عالم ربّانی شدن آدرسش همین حوزه‌هاست، آدرسش مسجد، منبر، حسینیه و حرم است. تعلیم و تعلّم، مدارس، درس و بحث اینها زمینه عالِم ربانی شدن را فراهم می‌کند. ربّانی به کسی می گویند که شدیدالربط باشد بالربّ و المربوب، آن‌که ارتباطش به ربّ‌العالمین قوی است و فقط حرف او را گوش می‌دهد، اطاعت می‌کند و همیشه او را حاضر ناظر می‌داند و شدید الارتباط با مربوب است و دلسوز به حال مردم است.

او، علی بن ابیطالب(سلام الله علیه) را مصداق عالم ربّانی دانست و گفت: یکی از بیانات نورانی ولید کعبه علی بن ابیطالب(سلام الله علیه) در نهج‌البلاغه این است که من عالم ربّانی‌ام. ما اگر پذیرفتیم که اینها پدران ما هستند و صدیقه کبرا(سلام الله علیها) مادر ماست ما می‌شویم صراط مستقیم، این تعلیم و درس، نور است این برکت «مدارسته حسنه» است؛ طبق روایت کلینی فرشته‌ها فرّاشی مدرَس را به عهده دارند، این کم مقامی نیست.

این مفسّر قرآن کریم با بیان حدیثی در خصوص برتری مقام عالم از مقام شهید خاطرنشان کرد: وجود مبارک حضرت امیر فرمود برادرم جعفر وقتی دوتا دستش را در جبهه داد، ذات اقدس الهی به او دوتا بال داد ما باید بدانیم که با طرّاری، کسی جعفر طیّار نمی‌شود، با بازی آخوندی، با زهدفروشی، کسی جعفر طیّار نمی‌شود، خب عالِم دینی که بالاتر از شهید است، این بیان نورانی رسول گرامی(علیه و علی آله الاف التحیه و الثناء) فرمود مرکّب عالم از خون شهید بالاتر است پس این مقام هست، چرا ما به دنبال آن نرویم.

او در توصیه به طلاب اظهار داشت: مبادا کسی روی منبر و یا در کلاس درس، مردم را به خود دعوت کند و بگوید چون فکر من این است، چون حرف من این است باید تثبیت شود این همان ﴿کُونُوا عِباداً لی‏ مِنْ دُونِ اللَّهِ﴾ است. بنابراین رژیم ارباب و رعیتی فرهنگی چه در حوزه‌ها، چه در دانشگاه‌ها، چه در مساجد، چه در حسینیه‌ها، از بدترین دام هاست، ما اگر خدای ناکرده به این سَمت بخواهیم حرکت کنیم هیچ‌گاه به مقصد نمی‌رسیم.

آیت الله جوادی آملی در فراز پایانی فرمایشات خود به ذکر حدیثی از امام باقر علیه السلام پرداخت و اظهار داشت: امام باقر(سلام الله علیه) فرمود: ما یک بیماری و غدّه دردناکی داریم و آن این است که خیلی‌ها را می‌خوانیم اما آنها نمی‌آیند! ما که نمی‌توانیم بگوییم «بگذار تا بیفتد و بیند جزای خویش» این دردِماست، این جامعه که حرف ما را گوش نمی‌دهد یعنی این راهی که ما نشان می‌دهیم نمی‌آید و این برای ما یک درد است؛ سخن ائمه این است که ما ربّانی هستیم، عالِم ربّانی هم شدید الربط بالرب است، هم شدید الربط بالمربوب، هم خوب فیوضات را از ذات اقدس الهی دریافت می‌کند و هم خوب این فیوضات را به مربوب‌ها و به جامعه منتقل می‌کند.