به گزارش مرجع ما (پایگاه اطلاع رسانی مراجع شیعه)؛

شنيدستم سر و سالار ابرار * حسين بن علي سلطان احرار

يکي باغ وسيع دلگشا داشت * غلامي باغبان و با وفا داشت

که اسمش همچو رسمش بود «صافي» * غلام او هزاران بُشر حافي

غلام شاه بود و پادشه بود * فراتر شأن او از مهر و مه بود

سگي نيز اندر آنجا پاسبان بود * غلام، او را به احسان مهربان بود

يکي از روزها آن شاه خوبان * نمود آن باغ، رشک باغ رضوان

به پنهاني قدم در باغ بنهاد * نگاهش از قضا بر «صافي» افتاد

که مشغول غذا و صرف نان بود * مر آن بسته زبان را ميزبان بود

چو خود يک لقمه‌اي مي‌خورد زان نان* به سگ هم لقمه‌اي مي‌کرد احسان

نبُد آگه که نور چشم زهرا علیهاالسلام* نموده باغ را فردوس اعلي

نباشد باغ، ميعاد حضور است * تو گويي موسي عمران به طور است

به ناگه آن وليّ حق تعالي* جمال حقّ نما کرد آشکارا

به «صافي» طلعت ميمون نشان داد * ز بند هر غم و محنت امان داد

سلامش کرد و مهر و مرحمت کرد * به عبد خويش، بذل مکرمت کرد

غلام باغبان از جاي برخاست* ز روي شرمساري معذرت خواست

که اي مولا نبودم آگه از حال* که گرديده مبارک بخت و اقبال

تو اي درياي عفو و جود و احسان* ببخشا بر غلامِ جان به فرمان

جوابش داد آن محبوب داور* که تو ما را ببخش اي نيک اختر

کمال حُسن اخلاق اين چنين است* بزرگان را ره و برنامه اين است

بپرسيد آنگه از آن نيک رفتار* که با سگ از چه مي‌کردي تو ايثار؟

بگفت: اين سگ در اينجا پاسبان است * نگهبان حريم بوستان است

سگ از تو، باغ از تو، صافي از تو * جلال و مجد و جود وافي از تو

سگ است امّا سگ اهل تميز است* به اين نسبت به پيش من عزيز است

امام، آن آيت کبراي خلّاق * خداوند کمال و حُسن اخلاق

چو از صافي چنين رحم و وفا ديد* جوانمردي و ايثار و صفا ديد

چنان در وجد و اندر شوق افتاد * که از آن حال نيکو گريه سر داد

گرفتش زير بال مهر و اکرام * به او لطف و عنايت کرد اتمام

نمود او را لوجه الله، آزاد * به او بخشيد آن بستان آباد

که اين پاداش آن رحم است و آن خوي * دلا تا مي‌تواني باش دلجوي

به حيوانات احسان و ترحّم * سزاوار و نکو باشد ز مردم

به هر جنبنده و انسان و حيوان * ترحّم هست کار نيک مردان

ز عالم گر تو مي‌خواهي تبسّم * ترحّم کن، ترحّم کن، ترحّم

تشکّر کرد صافي زان عنايت* از آن آقايي و جود و رعايت

بگفتا بنده اين آستانم * غلام و جان نثار و باغبانم

مرا آزادگي در اين غلامي است* به آن بس افتخار و نيکنامي است

نمودم وقف، اين بُستان آباد * نثار شيعيان و دوستان باد

خورند از ميوه اين باغ، اصحاب * همه اخوان صدق و شيعه ناب

کنم تا زنده‌ام من رايگاني * در اين بستان خرّم باغباني

حسين اي بحر رحم و جود و انصاف* حسين اي معدن انعام و الطاف

الا اي اسوه ايمان و ايثار * الا اي دين حقّ را ياور و يار

به حقّ الحق که حقّ پاينده از توست * به عالم، شمس دين، تابنده از توست

ز تو، اسلام و ايمان برقرار است* حقيقت از قيامت آشکار است

سراپاي تو مجد است و شرافت * شهامت در شهامت در شهامت

ابوالاحرار و مولاي شهيدان * بيان ظاهر و تأويل قرآن

تو اسم اعظم پروردگاري * تو روح دين و عالم را مداري

سزد گر حق به تو با اين مقامات * نمايد فخر و اعلام مباهات

غلام صافي تو صافيان اند* پر از مهر تو از پير و جوان‌اند

همه از مرد و زن اهل ولايند * محبّ و جان نثاران شمايند

به الطاف شما امّيدوارند * غلامان شما را بنده‌وارند

به اين اسم و به اين عنوان «صافي» * ز حق خواهند هر يک فيض وافي