به گزارش مرجع ما (پایگاه اطلاع رسانی مراجع شیعه) به نقل از پایگاه اطلاع رسانی معظم له؛

حضرت آیت الله العظمی نوری همدانی«مد ظله» ظهر دیروز در دیدار مدیرعامل و مسؤولان بانک فرض الحسنه مهر ایران، اظهار داشتند: علامه طباطبایی در تفسیر المیزان دو گناه را بزرگ ترین گناهان می داند که همه فسادهای کنونی دنیا ناشی این دو گناه سیاسی و اقتصادی است.

ایشان افزودند: در مسائل سیاسی بزرگ ترین گناه، زیر سیطره کفار قرار گرفتن، به سلطه گران میدان دادن و سلطه پذیری است؛ اما در عرصه اقتصادی ربا بزرگ ترین گناه محسوب می شود؛ در 7 جای قرآن نسبت به ربا هشدار داده شده و از آن به جنگ با پروردگار تعبیر شده است. 

استاد برجسته درس خارج حوزه علمیه قم با اشاره به کشتار وحشیانه مردم مظلوم یمن، بیان داشتند: آل سعود نوکر آمریکا هستند و اسرائیل نیز به آنها گرا می دهد؛ کشورهایی که نوکر آمریکا، انگلیس و فرانسه هستند همانند همین مستکبران زیر پای شان سست است و سقوط خواهند کرد؛ قرآن وعده داده که ظالمان شکست خواهند خورد، هرچند برخی از کارهای خداوند به تدریج انجام می شود اما حتمی است.

معظم له در توضیح اهمیت و جایگاه اقتصاد در اسلام، ابراز داشتند: سرمایه هایی که خداوند در اختیار انسان قرار می دهد در برابرش مسؤولیت نیز به عهده ما می گذارد؛ مقام و موقعیت اجتماعی، ثروت سرمایه هستند و کسانی که به آنها دست پیدا می کنند مسؤولیت سنگین و مهمی در پیش گاه پروردگار دارند.

 حضرت آیت الله العظمی نوری همدانی«مد ظله» ترویج و گسترش فرهنگ قرض الحسنه را بسیار مهم دانسته و گفتند: کسانی که به قرض گرفتن روی می آورند معولا افراد آبرومند و محتاجی هستند که نمی خواهند دست به تکدی گری بزنند؛ به همین دلیل در روایات ما ثواب قرض دادن بیش از صدقه است.

 ایشان با اشاره به مصادیقی که نیاز به قرض الحسنه دارند و باید مورد توجه مسؤولان باشند، ابراز داشتند: برای افراد معتاد باید تسهیلاتی فراهم شود تا بتوانند اعتیاد خود را ترک کنند؛ همچنین به افراد عائله مند نیز باید تسهیلات قرض الحسنه در نظر گرفت.

 استاد برجسته درس خارج حوزه علمیه قم به تبیین مقام و منزلت افراد خیّر در آخرت پرداخته و گفتند: در روایت داریم کسانی که در دنیا اهل معروف هستند و به دنبال افراد نیازمند می گردند تا به آنها خدمت کنند در آخرت نیز اهل معروف هستند.

 معظم له افزودند: پرسیدند در آخرت چگونه این امر محقق می شود، فرمود این افراد در دنیا آنقدر ثواب کسب می کنند که در آنجا بی نیاز هستند و به خاطر آن که عادت به خدمت دارند، ثواب های خود را به دیگران که نیاز دارند می بخشند.