به گزارش مرجع ما (پایگاه اطلاع رسانی مراجع شیعه)؛

حضرت آیت‌الله العظمی صافی گلپایگانی در سال 1361 هجری شمسی همزمان با ارائه لایحه بودجه توسّط دولت به مجلس شورای اسلامی، طیّ نامه‌ای مهم و تاریخی به مجلس، امور مهمّی را در بررسی لایحه بودجه کشور به نمایندگان محترم تذکر دادند که اکنون هم می‌تواند عمل به آن حلّال و راهگشای بسیاری از مشکلات جاریه کشور باشد.

واحد نشر بین الملل دفتر این مرجع تقلید، این نامه را در قالب یک کتاب با عنوان «بایدها و نبایدهای بودجه» منتشر نموده است که قسمت هایی از این نامه و سند تاریخی را مرور می‌کنیم:

 

بودجه، معرّف مبانی پیشرفت کشور

« ... بدیهی است بودجه، آیینه روش سیاسی و اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی و مبانی عقیدتی ملّت و دولت است و معرّف جهتی است که کشور باید به سوی آن حرکت داشته باشد و در عین حال، حاکی از وضع مالی و اقتصادی دولت نیز است و مظهر بینش و آگاهی مصادر امور و توجّه مجلس شورا به واقعیات و میزان تعهّد نمایندگان و احاطه و دقّت آنها به ریز بودجه و ارقام آن است و هر چه متعادل‌تر باشد و توازن در آن بیشتر مشاهده شود، دلیل خبرویت تهیه‌کنندگان و اعمال دقّت از سوی فرد فرد نمایندگان ملّت است...»

 

اهداف و اولویت های بودجه

«... اعلاء کلمه اسلام و دفع سلطه کفّار بر مسلمین و خودکفایی و استقلال سیاسی و اقتصادی و امنیت جان و مال و شرافت همه مسائلی است که اگر بودجه در رابطه با آنها تنظیم شود و اولویت‌هایی که اسلام پیشنهاد نموده مراعات شود و بر اساس آن اولویت‌ها، عقب ماندگان اجتماع را به جلو بیاورند و با الهام از تعالیم اسلام حتی دستور موجز (الضَّعیف أمیر الرّفقَه) ترتیباتی بدهند که همه مواظب ضعفا باشند و منتظر ملحق شدن آنها به کاروان و همراهی و همقدمی آنها با دیگران شوند و ده‌ها و صدها تعلیمات دیگر را که حافظ مصالح کلّ جامعه است در نظر بگیرند، مسأله مالیات‌ها یا کمک‌های مالی با حسن استقبال مردم روبه‌رو خواهد شد...»

 

لزوم جلب اعتماد مردم جهت دریافت کمک‌های مالی

«... در نظام اسلام برای گرفتن کمک‌های مالی از مردم جهت بقای نظام اسلام و حفظ حیثیات مسلمین و تأمین امنیت و خدمات دیگر که بالاخره به حفظ اصل اسلام و نوامیس مسلمین مربوط می‌شود، باید اول طرح‌ها و نیازمندی‌هایی را که در این مسیر لازم الرفع است و ترک و اهمال آنها موجب تفویت این‌گونه اهداف عالی و ضعف نظام و جامعه مسلمین در برابر بیگانگان می‌گردد تعیین نمایند و به نحوی ضرورت و لزوم آن را ارائه دهند که عقلا غیر مغرض تصدیق نمایند که این نیازمندی‌ها باید با کمک مردم مرتفع شود و اگر جامعه مسلمان بخواهد در برابر بیگانگان به خود قائم و متّکی و عزیز و سر بلند و مصون از نفوذ دیگران باشند باید هزینه اجرای این طرح‌ها و رفع این نیازمندی‌ها را بپردازند و الا به حیثیات و شئون خود و اسلام عزیز بی‌اعتنایی کرده است. به نظر می‌رسد اگر در بودجه در ارائه این موضوع توفیق حاصل شود که حدّاقل مردم متعهّد که بحمدالله از برکت انقلاب اسلامی اکثریت جامعه ما را تشکیل می‌دهند لزوم این طرح‌ها را درک نمایند، دریافت کمک به اسم مالیات امر مشکلی نخواهد بود و خود مردم که رشد اسلامی خود را به کرّات در این انقلاب نشان دادند در پرداخت آن پیشقدم می‌شوند...»

 

اتکاء به وجدان اسلامی و اجتناب از فریادهای تهدیدآمیز

«... جریان این جنگ تحمیلی این حقیقت را به اثبات رسانید که اتّکاء به وجدان اسلامی تا چه حدّ نیرومند است.

شاید اگر این جنگ جلو نیامده بود، احدی این همه قدرت و توان را در آستین اسلام و مسلمانان مؤمن و بپا خاسته ایران تصور نمی کرد و اگر می خواستند با مسئله جنگ هم مثل بعض مسائل دیگر برخورد کنند و این و آن را به زور به جنگ و جهاد ببرند یا به زور، کمک و اعانه دریافت کنند، همان روزهای اول شکست خورده بودیم.

 

در مسائل مالیات ها و مسکن و زمین و حمایت از مستضعف و کشاورز و زحمتکش و امور دیگر به قدری اسلام برنامه های کار ساز دارد که اگر در رابطه با حقوق مسلمان بر مسلمان و تعاون اسلامی این مسائل مطرح شود و تأکیدات اسلام را بر حقّ هر مسلمان بر مسلمان در رسانه های گروهی و روزنامه ها و خطبه های نماز جمعه به مردم برسانند حدّاقل بخش عمده ای از مشکلات حل می شود امّا فریاد اینکه «می گیریم و مصادره می کنیم و زمین ها و خانه ها... را چنین و چنان می کنیم» جز اینکه برخی مردم محروم این گویندگان را غمخوار خود می شمارند و به وعده های آنها چشم امید می دوزند و پس از چندی مأیوس می شوند فائده ای ندارد، بلکه مشکلات مستضعفان را بیشتر می نماید و اقتصاد کشور را متزلزل می سازد...»

 

لزوم اجتناب از هزینه‌های غیر ضروری

«... ما که می‌بینیم مثلاً 440 میلیارد به بانک بدهکار می‌شویم و در حدود صدها میلیون از موارد تأمین بودجه در سال آینده محلّ ندارد و پرداخت وامی که به بانک بدهکاریم هم در سال آینده امکان پذیر نیست و بانک هم قدرت وام جدید را ندارد و مردم هم توانایی پرداخت مالیات بیشتر از این را ندارند و وضع مالی سال آینده ما بهتر از امسال نخواهد بود، چرا باید صدها میلیون اعتبار برای ساختمان هتل‌ها و مراکز تفریحی و اردوگاه‌های جهانگردی که حدّاقل در حال حاضر بازده معتنی به ندارد بنماییم؟...»