به گزارش مرجع ما (پایگاه اطلاع رسانی مراجع شیعه) به نقل از پایگاه اطلاع رسانی معظم له؛

بسم‌الله‌الرحمن الرحيم
اي سجده‌گاهِ اهل نظر خاك پاي تو * و اي طَلعتت نمايش حُسن خداي تو
موعود انبيايي و مقصود اوليا * من كمترم از آن‌كه بگويم ثنايِ تو
خلق جهان ز خُرد و كلان‌اند مستفيض * از سفره‌ي كرامت و جود و سخايِ تو
بزرگترين نعمت الهي در هر عصر و زمان، وجود ذي‌جود حجةالله است كه به تصريح حضرت اميرالمومنين‌ علي عليه السلام زمين خالي از وجود او نخواهد بود كه يا ظاهر و مشهور و يا غايب مستور است و اوست كه آيات و بيّنات الهي را از زوال و بطلان نگه مي‌دارد.
نهم ربيع‌المولود يوم‌الله بزرگ و سالروز آغاز موفور السرور ولايت و امامت حجتّ ثاني عشر حضرت ولي‌الله الاعظم امام مبين و حصن حصين بقيةالله في الأرضين موعود انبيا مرسلين و مقصود از «فمن ياتيكم بماء معين» الإمام الحجةابن الحسن المهدي ارواح‌العالمين له الفدا مي‌باشد.

اين روز مقدّس سرآغاز روزگار رهايي و عصر نجات و خلاص بشر از ظلم و بي‌عدالتي و استكبار است و در حقيقت بايد گفت از امروز و از درون تاريخ هجري، تاريخ پربركت و نوين عصر مهدوي آغاز مي‌شود.
از وظايف بسيار مهمّ شيعيان در عصر غيبت،‌ شكر اين نعمت بزرگ است كه هر چه بيشتر و گسترد‌ه‌تر بروز داشته باشد آثار مفيد و بركات آن موجب قرب الهي و نشان از حيات و زنده بودن جامعه مهدوي دارد.
اين روز سرآغاز حيات جامعه مهدوي است؛ جامعه‌اي كه بر اساس نفي تمايز نژادي و نفي تناقض‌هاي اجتماعي
و بر اساس اصل و اعلان «يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْنَاكُمْ مِنْ ذَكَرٍ وَأُنْثَى وَجَعَلْنَاكُمْ شُعُوبًا وَقَبَائِلَ لِتَعَارَفُوا إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقَاكُمْ و بر اساس نفي برتري جويي و نفي هر گونه استعلا، و هدايت به شعار اين آيه «تِلْكَ الدَّارُ الْآَخِرَةُ نَجْعَلُهَا لِلَّذِينَ لَا يُرِيدُونَ عُلُوًّا فِي الْأَرْضِ وَلَا فَسَادًا» و بر اساس نفي طواغيت و قلدران زمين و قلدر مابي و استبداد و بنا به اصل «وَلَقَدْ بَعَثْنَا فِي كُلِّ أُمَّةٍ رَسُولًا أَنِ اُعْبُدُوا اللَّهَ وَاجْتَنِبُوا الطَّاغُوتَ» و بر اساس عدالت در همه امور و الهام از«كُونُوا قَوَّامِينَ بِالْقِسْطِ شُهَدَاءَ لِلَّهِ وَلَوْ عَلَى أَنْفُسِكُمْ» و بر اصل «ادْفَعْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ» و اصول متعدد ديگر كه در همه، نفي ظلم و خيانت و سوء استفاده از مقام و جاه طلبي و رياست خواهي و افراط و تفريط و نفي تناقض‌هاي اجتماعي و مفاسد ديگر منظور است، شكل خواهد گرفت.
نهم ربيع المولود سرآغاز حيات جامعه مهدوي است به معناي نفي تمام ضعف‌ها و فسادها، و انتظار چنان جامعه واحد جهاني و مدينه فاضله حقيقي كه همه اركان و اعضا و نهادهايش همان‌گونه كه طرح آن از طرف شخص رسول اعظم صلّي الله عليه‌ و آله داده شده، مانند اعضاي بدن انسان واحد، انجام وظيفه مي‌نمايد.
مسير همه جوامع به سوي اين جامعه است و رسيدن بشر به اين جامعه، سنّت الهي و قاعده تخلّف‌ناپذير است، هر كس كه بخواهد مانع از تحقّق اين جامعه مهدوي شود، معارضه و ممانعت وي در هم كوبيده مي‌شود.
در اينجا تذكّر اين نكته مناسب است كه تا دنيا به آن جامعه بزرگ مهدوي نرسيده است جامعه‌هاي كوچك اگر بخواهند در سعادت، آسايش، قدرت، قوّت، عزت و عدالت، زندگي كنند بايد همان اصول و مباني جامعه مهدوي را اصل و مبناي حيات اجتماعي، سياسي و اقتصادي خود قرار دهند و آن را معيار بدانند و صلاح يا فساد خود را با آن بسنجند.
اكنون با اين ميزان از جوامع كوچك شهري و روستايي، مي‌توان جامعه‌اي را كه مهدوي است‌ شناسايي كرد؛ در هر شهر و روستايي كه حق رعايت مي‌شود، از حق حمايت مي‌كنند، به حق عمل مي‌نمايند، اتحاد و برادري به چشم مي‌خورد، تعليم و تربيت صحيح و تقدير از اخيار و دانشمندان در آنجا رايج است، در امانت، خيانت نمي‌كنند و خلاصه، حيات ديني و انساني دارند؛ آن جامعه ـ اگر چه يك روستا باشد ـ جامعه مهدوي است.
ما امروز وظيفه داريم كه خصوصيات و امتيازات جامعه مهدوي و دولت كريمه الهي را به جهان معرفي نماييم كه جهان كشته عدل و مواسات و جهان خسته از ظلم و جنايات و قتل و خونريزي خود را براي روز رهايي و روز زيباي مهرباني آماده كند و اميدوار و منتظر وعده الهي براي برپايي حكومت واحد عدالت باشد كه «إنهم يرونه بعيداً و نراه قريباً»
بايد شكرگزار و قدردان نعمت وجود حجّت بالغه الهي در اين عصر بود و از مظاهر درخشان شكر اين نعمت بالخصوص ياد حجت خدا در ايام متبرك و روزها و زمان‌هاي منسوب به آن حضرت و گراميداشت اين روزها و شب‌ها، به دعا و عبادت،‌ اصلاح امور و شئون ديني، احياي امر آن امام عزيز و تجديد عهده و بازگشت به خدا و محاسبه نفس و مخصوصاً دعا براي تعجيل فرج و ظهور آن حضرت است كه افضل اعمال مي‌باشد.