به گزارش مرجع ما (پایگاه اطلاع رسانی مراجع شیعه) به نقل از ایرنا، وی روز یکشنبه دردرس تفسیر سوره زمر، در مسجد اعظم قم، افزود: وهابیت که اسلحه شان دست داعش است، با همین بهانه ها شیعیان و مسلمانان را مشرک می دانند.


آیت الله جوادی آملی با اشاره به مبحث شفاعت و شرک در اسلام، اضافه کرد: قرآن و اهل بیت(ع) شفعای اصلی هستند که این امر کاملا قرآنی و روایی است.

وی با بیان اینکه شرک و مشرکان در سوره زمر به تفصیل و دقت بیان شده است که در این سوره خداوند به ابعاد شرک مشرکان اشاره دارند، اضافه کرد: قرآن در بیان ویژگی ‎های مشرکان بیان کردند که آن ها به دروغ بیان می کردند که بت ها را شفیع قرار می دهند، بلکه آن ها کاری با خدا نداشتند و صرفا بت ها را می پرسیدند و بت پرست صرف بودند.

وی خاطرنشان کرد: آنها دین را قبول نداشتند و یک گروهی که قبول می کرد آن را به شکل کامل قبول نداشت و برخی از آن را گرفته و دیگری را وا می نهادند و قبول نمی کردند.

این مرجع تقلید بیان کرد: یکی از مباحثی که مشرکان مطرح می کردند، بحث شفاعت بود؛ گروهی از آن ها می گفتند که ما این بت ها را شفیع قرار داده ایم؛ زیرا باور داشتند که نمی توان خدا را عبادت کرد و انسان توان چنین کاری را ندارد.

وی گفت: بحث شفیع در شیعه، اما با این نگاه شرک آلود مشرکان کاملا متفاوت است؛ ائمه اطهار ویژگی ‎های شفیع و عبادت را ذکر کرده ‏اند؛ شیعه معتقد است که خداوند را با شفیع و یا بی شفیع می توان عبادت کرد که هر دو نوع عبادت شرایط خاصی دارد.

وی افزود: امام سجاد(ع) بیان می دارند که بدون شفیع و با شفیع می ‎توان خدا را عبادت کرد؛ زیرا قبل از خواندن شفیع خدا آن را را درک می ‎کند؛ در دعای ابوحمزه ثمالی نیز بیان شده است که من خدا را بدون واسطه عبادت می‎ کنم، اما منافاتی نیز با شفیع قراردادن ندارد.

آیت الله جوادی آملی خاطرنشان کرد: اینکه خداوند حق شفاعت را برای بندگان قرار داد این است که مردم برای رسیدن به قرب الهی باید به دنبال مسیر اصلی باشند و این شفیعان هستند که آدرس و نشانی خداوند را به آنها نشان می دهند.

وی گفت: یکی از ویژگی های دیگر تفکر امامیه در این عرصه آن است که ما به این مساله معتقد هستیم که شفیع را نیز خداوند مقرر می کند و کسی بدون اذن خدا شفیع کسی نخواهد شد؛ هر کسی نمی تواند شفیع شود؛ شفیع تراشی است که کار مشرکان است.

وی گفت: یکی از ویژگی های اصلی مشرکان، دورویی و ریاکاری و دوری از خلوص است؛ آن ها می گفتند که دین خالص نیست؛ در حالی که قرآن هم درس کرامت می دهد و هم خلوص؛ زیرا قرآن خلوص کامل است و هیچ باطلی در آن راه ندارد.

این مرجع تقلید ادامه داد: اخلاص در خود علم، شرط صحت آن عمل است؛ تقوا در متن عمل، شرط قبولی آن عمل است؛ اگر در متن عمل ریا باشد، آن عمل مقبول واقع نخواهد شد.

وی بیان کرد: قبول کمال یک عمل باریا ممکن نیست و باید خلوص داشته باشد؛ قرآن صفات این افراد را در قالب ‎های مختلف بیان می ‎کند که از آن جمله می‎ توان به بیان صفات مشرکات اشاره کرد.