به گزارش مرجع ما (پایگاه اطلاع رسانی مراجع شیعه) به نقل از پایگاه اطلاع رسانی معظم له؛

بسم الله الرحمن الرحیم
الحمدلله رب العالمين وصلي الله علي محمد وآله الطاهرين
آغاز پاییز و برگ ريز مهر، بهار اهل دانش و زمان حضور در بوستان تحصیل است. هر سال این ایام ارزشمند شور و حرکتی گسترده را در همة جامعه به ارمغان می‌آورد که می‌توان آن را عید تعلیم و تربیت نامید.
گشوده شدن مراکز علمی و شروع فعالیت آموزشی و پژوهشی و پرورشی در آموزشگاه ها و مدارس حوزوی و دانشگاه‌ها و مراکز تحقیقی از سویی نویدبخش است و امیدآفرین، و پدیده مبارکی است که در همین فرصت آن را به همة عالمان، معلمان، پژوهشگران، دانشجویان، طلاب و محصلان تبریک عرض می‌کنم و از سوی دیگر عنایت و التفات به ظرایف امر تعلیم و تربیت و دقایق پیگیری رشد علمی جامعه و کشور را طلب می‌کند.
تردیدی نیست که رشد و ارتقاء دانش، ابزار توفیق و تعالی انسان در امر دنیا و آخرت است و عالی‌ترین مراتب کامیابی دنیا و سعادت آخرت منوط و موکول به معرفت و به‌کارگیری آن است. ارزش  و نجات بخشی معرفت و نقش آن در نیل به قرب الهی و سعادت جاودان امری است که از سطور نورانی کلام وحیانی و کلمات اهل عصمت (عليهم السلام) چنان آشکار شده است که احدی را در آن تردید نیست. نقش بی‌بدیل دانش در زندگی این جهانی نیز جای انکار و تردید ندارد.
اگر جامعة امروز بخواهد بر مشکلات و موانع فائق آید و مسیر پیشرفت را بپیماید باید فرهنگ، سیاست، اقتصاد، مدیریت و در یک کلام همة ابعاد و شئون آن دانش بنیان و معرفت محور شود؛ بر این اساس، مراکز علمی و آموزشي، قلب تپنده و موتور محرک همة جامعه خواهد بود. پیداست که این منزلت، اهتمام ویژه در همة شئون تعلیم و تربیت را مقتضی است، امری که با همة تلاش ها و پيشرفت ها، هنوز در کشور ما به نقطه رضایت‌بخشی نرسیده است.
نکتة بسیار مهم دیگری که در این مجال باید به عرض برسانم تأکید و اصرار بر لزوم حاکميت و سیادت ارزش های اخلاقی بر همة جامعه خصوصاً بر جامعة علمی؛ حوزوی و دانشگاهی است. همة خیر و برکتی که در دانش و معرفت می‌جوییم و می‌خواهیم، در دانش اخلاق مدار یافت می‌شود و اگر دانش از تزكيه نفس و اخلاق جدا افتد، نه تنها عامل نجات و نیکبختی جامعه نخواهد بود که می‌تواند به ابزاری برای سقوط و انحطاط جامعه تبدیل شود.
دانشگاه، حوزه و مدرسه اسلامی و خداپسندانه محیطی است که علاوه بر تلاش بی‌وقفة علمی برای کشف و درک حقایق، محیط فضيلت نیز باشد. محیطی که در آن صدق و صفا حاکم است، محیطی که در آن حرمت و کرامت آدمیان و رضايت حق تعالي مراعات می‌شود، محیطی که در آن روابط سالم و انسانی میان استاد و شاگرد و میان محصلان و دانشجویان و میان کادرهای اداری و اجرایی و دیگران برقرار است، محیط دوستی، اعتماد، احترام و همکاری متقابل و پايدار.

مراکز علمی نه تنها باید ارزش‌های عمومی اخلاقي را پاس بدارند و تقویت کنند و در جامعه ترویج نمایند بلکه باید اهتمام ویژه به اخلاق تعلیم و تحقیق داشته باشند؛ امری که با کمال تأسف گاهي با بی‌اعتنایی مواجه می‌شود و افت تحصیلی و کم‌مایگی مقالات، پایان‌نامه‌ها‌ و رساله ها و سرقت علمی و ادبی و رونق بازار پایان‌نامه فروشی و ضعف کلاسهای درس از عوارض و نشانه‌های آن است.
دانشگاه‌ها، حوزه هاي علمیه و مراکز پژوهشی آینة تمام نمای سعادت و شقاوت ملت است. اگر در دانشگاه‌ها رونق علمی و تعالی اخلاقی پدید آید، می‌توان آیندة ملت را کامیاب دانست و هر خلل و خطایی در این مراکز به معنای تباهی و انحطاط در جامعه است.
در آخر باید این نکته را بیافزایم که هر چند مسائل جاری و اجرایی و مدیریتی و سیاسی جامعه اموری بسیار مهم و سرنوشت‌ساز هستند که دانشگاهیان باید از آن ها اطلاع و حتي در آن ها حضور و مداخله داشته باشند و مسائل را به دقت مورد بررسی و مراقبت قرار دهند، اما شأن دانشگاهیان ورود در منازعات و دسته بندي هاي غوغاسالارانه سیاسی و کشمکش بر سر قدرت نیست. محیط علمی باید عرصة همکاری همة علاقمندان به سعادت و اعتلای این مردم و مرز و بوم باشد و چالشها و مخالفتها در محیط علمی باید فقط بر سر نظریه ها و دیدگاههای علمی و مبتني بر روش و نگرش علمي درست باشد و بس.
از همة کسانی که در این موسسات علمی و در مراکز بالادستی آنها به توفیق و رشد و سلامت علم و پژوهش در ایران عزیز اهتمام داشته و دارند قدردانی می‌کنم و چنانچه در مواردی زحمات خدمتگزاران مورد بی‌مهری واقع شده یا بشود، یادآور می‌شوم که خداوند حکیم و علیم بر همة اعمال و نیات ما احاطه دارد و چیزی از ساحت آگاهی حضرتش دور نیست. ملت شریف و همه اهل تحقیق و تحصیل هم، قدر و ارزش خدمتگزاران خود را می‌دانند. چه باک اگر اغراض سیاسی یا مطامع گروهی در شرایطی خاص امور را به گونه‌ای دیگر رقم بزند.
از خداوند عزيز و حكيم سعادت همگان و توفیق و تعالی تمامي حوزویان و دانشگاهیان را مسئلت دارم.
والسلام عليكم ورحمة الله
سيد عبدالكريم موسوي اردبيلي
شهر مقدس قم   93/6/31