به گزارش مرجع ما (پایگاه اطلاع رسانی مراجع شیعه) به نقل از خبرگزاری حوزه؛

 ایشان با قرائت آیه شریفه «ادعُ الی سَبیل ربّکَ بالحکمةِ و المُوعظةِ الحَسَنه و جادِلهُم بالّتی هی أحسَن» افزودند : دعوت به سبیل الهی باید به وسیله حکمت و موعظه حسنه باشد، این آیه خطاب به پیامبر است و کار شما نیز کار پیامبرگونه است؛ به شرطی که این کار را خوب انجام دهید.

استاد دروس خارج حوزه با ذکر حدیثی از امیرالمومنین علی علیه السلام بیان داشتند: حضرت امیر می فرمایند هرکسی از شیعیان ما که عالم به علوم ما باشد و یکی از  این سه کار را انجام دهد یعنی  خیری را به مردم یاد دهد، ویا قفل جهلی را باز کند و نیز شبهه ای را که از سوی دشمنان به قلوب ایتام ما وارد شده، از بین ببرد و برطرف کند؛ در قیامت محشور می شود به طوری که خداوند تاجی بر سرش قرار می دهد که نور آن تاج، تمام محشر را منور می کند. همچنین خداوند حلّه ای بر قامت او می پوشاند در حالی که در مقابل یک رشته از آن حله، تمام دنیا و مافیها قابل اندازه نیست.

حضرت آیت الله وحید خراسانی در ادامه حدیث یادآور شدند: منادی ندا می دهد هرکس که گرفتار شبهه ای در عقایدش بوده و شبهه بوسیله آن پاسخگو رفع شده، فرد پاسخگوی به شبهات می تواند همه آن افراد را در بین اهل محشر خوشه چین کرده و با خود به بهشت ببرد.

ایشان با تقسیم بندی علوم بر طبق روایات به سه قسمت عقائد حقه، مکارم اخلاق و احکام، گفتند: در پاسخگویی به شبهات، با حوصله و با صرف وقت جواب دهید. با زبان خوش سخن بگویید و در حالت خستگی و کسلی جواب گو نباشید.

ایشان با ذکر روایتی از رفتار حضرت زهرا سلام الله علیها در پاسخ به شبهه زنی که یک سوال را چندین بار پرسید، اشاره کردند که حضرت زهرا (س) در مورد عذرخواهی زن از پرسش مکرر فرمودند : به جای اینکه تو از من عذرخواهی کنی، من باید شکرگذار تو باشم. زیرا هر بار که تو سوال نمودی، خداوند به من تا عرش جواهر داد.

بر اساس گزارش اندیشه قم، ایشان که در دیدار مدیران و جمعی از محققین مرکز مطالعات و پاسخ گویی به شبهات با معظم له سخن می گفتند ، همه را توصیه کردند که قرآن را بخوانید و ثواب آن را به امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف هدیه کنید.

 این مرجع تقلید یادآور شدند: این کار را به مردمی هم که از شما سوال دارند، توصیه کنید. زیرا اگر این قرآن را به ایشان هدیه کردیم، نکره تبدیل به معرفه و اکسیر اعظم شده و سبب می شود که طبق روایات صحیح السند، شخص توفیق همراهی با حضرت پیدا نماید.