حضرت آیت الله العظمی وحید خراسانی به پرسش هایی پیرامون روزه گرفتن در دوران کرونا پاسخ دادند. به گزارش مرجع ما به نقل از شفقنا متن پرسش مطرح شده و پاسخ ایشان به شرح ذیل است:

سئوال:

اگر پزشکان متخصص بگویند که خشک شدن دهان و حلق به مدت زیاد ، خطر ابتلاء به بیماری کرونا را زیاد می کند، وظیفه ما نسبت به روزه گرفتن در ماه مبارک رمضان امسال چیست؟

پاسخ:

اگربه مزه مزه کردن بدون این که آب را فرو ببرد مشکل حل می شود، مزه مزه کند، و اگر بی اختیار آب را فرو ببرد ، قضا بر او واجب نیست.

ولی اگر حل مشکل فقط به نوشیدن آب است و چنین مطلبی از نظر پزشکی ثابت باشد در صورتی که انسان نتواند به طور دیگری جلوی خطر ابتلا به بیماری را بگیرد و روزه گرفتن هم متوقف بر نوشیدن آب در بین روز باشد شخص باید روزه بگیرد و (هر وقت دهان و حلق اوخشک شد) به مقدار ضرورت آب بیاشامد و بنابر احتیاط واجب از سایر مفطرات (مبطلات روزه) اجتناب نماید و باید بعد قضای آن را به جای آورد.

سئوال:

باتوجه به این که پزشکان متخصص تاکید می کنند که مردم باید ایمنی بدن خود را در مقابل بیماری کرونا بالا ببرند (که یا اصلا مبتلا نشوند و یا اگر مبتلا شدند زودتر خوب بشوند) حکم روزه گرفتن در این شرایط چیست؟

پاسخ:

الف) صرف وجود بیماری موجب خوردن روزه نیست، ولی اگر به گفته پزشکان انسان گمان کند که روزه برای اوضرر قابل اعتنایی دارد و یا بیماری او شدیدتر با طولانی تر می شود یا این که از گفته آنها بترسد که روزه گرفتن به أو ضرر {قابل اعتنایی} بزند، نباید روزه بگیرد.

ب) و اگر پزشک حاذق و مورد اطمینانی بگوید که روزه برای انسان ضرر قابل اعتنایی دارد و یا بیماری او شدیدتریا طولانی تر می شود، نباید روزه بگیرد {حتی اگر از گفته او گمان یاترس از ضرر هم برای انسان حاصل نشود}. بلی، اگر انسان مطمئن باشد که آن پزشک حاذق تشخیص اشتباهی داده است، باید روزه بگیرد.

ج) پس اگر از گفته پزشکان گمان و ترس از ضرر برای انسان حاصل نشود و آن پزشک حاذق یا ثقه نباشد، انسان باید روزه بگیرد.

د) و اگرپزشک بگوید که روزه گرفتن ضرر {قابل اعتنایی} ندارد ولی خود مکلف می ترسد که از روزه گرفتن به اوضرر برسد نباید روزه بگیرد. {البته ترس به جا از ضررقابل اعتناء}.

سئوال:

با توجه به شیوع کرونا در این روزها، اگر خدای ناکرده، این وضعیت ادامه داشته باشد، حکم روزه گرفتن در ماه مبارک رمضان امسال چیست؟

پاسخ:

صورت اول: کسی که می داند {یعنی یقین دارد} روزه برای اوضرر ندارد. اگرچه پزشک بگوید ضرر دارد، باید روزه بگیرد.

صورت دوم: و کسی که یقین یا گمان به ضرر مورد اعتنا یا ترس آن را که منشاء عقلایی {علت بجایی} داشته باشد، دارد اگرچه پزشک بگوید ضرر ندارد نباید روزه بگیرد و اگرهم روزه بگیرد، صحیح نیست مگر اینکه روزه برای او ضرر نداشته و قصد قربت کرده باشد که در این صورت روزه اش صحیح است.

صورت سوم: اگرانسان احتمال بدهد که روزه برایش ضرر قابل اعتنا دارد و از آن احتمال ترس برای او پیدا شود چنانچه احتمال او عقلایی باشد {احتمال بجا} نباید روزه بگیرد و اگر روزه بگیرد باطل است مگر در صورتی که ضرر نداشته و قصد قربت کرده باشد.

سئوال:

من شاغل هستم و در سطح شهر زیاد رفت و آمد دارم، با توجه به اینکه خطر ابتلا به کرونا برای چنین افرادی زیاد است، آیا روزه گرفتن از من ساقط است؟ یا این که باید در ماه مبارک رمضان، کارم را تعطیل کنم، در خانه بمانم و روزه بگیرم؟

پاسخ:

اگر می توانید، باید کارتان را تعطیل نموده و در خانه بمانید و روزه بگیرید.