موضوع: کتب استفتائی
مرجع: حضرت آیت الله العظمی وحید خراسانی

 

شرايط امام جماعت 

 

«مسأله 1538» امام جماعت بايد عاقل، شيعه دوازده امامى، عادل و حلال‏زاده و بنابر احتياط بالغ باشد و نماز را به نحو صحيح بخواند و نيز اگر مأموم مرد باشد، امام او نيز بايد مرد باشد و احتياط واجب آن است كه امام زنان نيز مرد باشد و اقتدا كردن بچّه

 

(278)

 

 

ممّيز كه خوب و بد را مى‏فهمد به بچّه ممّيز ديگر بنابر احتياط صحيح نيست.

 

«مسأله 1539» عدالت امام جماعت از چند راه ثابت مى‏شود:

 

اوّل: انسان به عدالت امام جماعت وثوق و اطمينان پيدا كند و فرقى نمى‏كند كه اطمينان از چه راهى حاصل شود، به شرط اين كه انسان از افراد آشنا به مسائل باشد و از افرادى نباشد كه با كمترين چيز به امرى اطمينان كند.

 

دوم: شهادت دو مرد عادل به شرط آن كه دو مرد عادل ديگر برخلاف آن شهادت ندهند و حتّى اگر يك مرد عادل كه گفته او موجب وثوق است، بر خلاف آن شهادت دهد، نمى‏توان به شهادت آنها اكتفا كرد.

 

سوم: حسن ظاهر امام جماعت كه از رفتار او در اجتماع حاصل مى‏شود.

 

«مسأله 1540» اگر شك كند امامى كه عادل مى‏دانسته به عدالت خود باقى است يا نه، مى‏تواند به او اقتدا نمايد.

 

«مسأله 1541» كسى كه ايستاده نماز مى‏خواند، نمى‏تواند به كسى كه نشسته يا خوابيده نماز مى‏خواند اقتدا كند و كسى كه نشسته نماز مى‏خواند، بنابر احتياط واجب نمى‏تواند به كسى كه خوابيده نماز مى‏خواند اقتدا نمايد.

 

«مسأله 1542» كسى كه نشسته نماز مى‏خواند، مى‏تواند به كسى كه نشسته نماز مى‏خواند اقتدا كند و همچنين كسى كه خوابيده است، مى‏تواند به كسى كه نشسته نماز مى‏خواند اقتدا كند.

 

«مسأله 1543» اگر امام جماعت به واسطه عذرى با تيمّم يا با وضوى جبيره‏اى نماز بخواند، مى‏شود به او اقتدا كرد، ولى اگر به واسطه عذرى با لباس نجس نماز بخواند، بنابر احتياط واجب نبايد به او اقتدا كرد.

 

«مسأله 1544» اگر شخصى مرضى داشته باشد كه نتواند از بيرون آمدن ادرار و مدفوع خوددارى كند، بنابر احتياط واجب نمى‏توان به او اقتدا كرد.

 

«مسأله 1545» بنابر احتياط واجب كسى كه بيمارى خوره يا پيسى دارد يا كسى كه حدّ شرعى خورده، نبايد امام جماعت شود.

 

(279)