موضوع: کتب استفتائی
مرجع: حضرت آیت الله العظمی صانعی

 

اذن دخول جهت زيارت

پسنديده است زائر براى داخل شدن در حرم، اذن دخول بخواند، چنانچه شيخ كفعمى آورده هنگامى كه خواستى به حرم رسول خدا(صلى الله عليه وآله) يا يكى از مشاهد مشرّفه داخل شوى، بگو:

«اَللّهُمَّ اِنّى وَقَفْتُ عَلى باب مِنْ اَبْوابِ بُيُوتِ نَبِيِّكَ صَلَواتُكَ عَلَيْهِ وَ الِهِ، وَ قَدْ ***«خدايا من ايستادم بر در خانه اى از درهاى خانه هاى پيامبرت كه درودهاى تو بر او و آلش باد  و چنان است كه تو

مَنَعْتَ النّاسَ اَنْ يَدْخُلوُا اِلاّ بِاِذْنِهِ، فَقُلْتَ: (يا اَيُّهَاالَّذينَ امَنُوا لا تَدْخُلـُوا بُيُوتَ ***منع فرموده اى كه مردم داخل آن گردند جز به اذن او: و فرمودى «اى كسانى كه ايمان آورده ايد داخل خانه هاى

النَّبِّىِ إِلاّ اَنْ يُؤْذَنَ لَكُمْ)، اَللّهُمَّ اِنّي اَعْتَقِدُ حُرْمَةَ صاحِبِ هذَا الْمَشْهَدِ الشَّريفِ فِي***پيامبر نشويد جز اينكه به شما اذن دهند» خدايا من معتقدم به احترام صاحب اين زيارتگاه شريف در زمان

غَيْبَتِهِ، كَما اَعْتَقِدُها فِي حَضْرَتِهِ، وَاَعْلَمُ أَنَّ رَسوُلَكَ وَخُلَفائَكَ(عليهم السلام)***غيبت و پنهانيش، چنانچه اين عيقده را در زمان حضورش دارم و مى دانم كه رسول تو وجانشينانش(عليهم السلام)

أَحْياءٌ عِنْدَكَ يُرْزَقُونَ، يَرَوْنَ مَقامي وَيَسْمَعُونَ كَلامي وَيَرُدُّونَ سَلامِي، ***زنده اند و در نزد تو روزى مى خورند و هم اكنون جاى مرا مى بينند و سخنم را مى شنوند و سلام مرا جواب دهند،

وَأَ نِّكَ حَجَبْتَ عَنْ سَمْعِي كَلامَهُمْ، وَفَتَحْتَ بابَ فَهْمِي بِلَذيذِ مُناجاتِهِمْ، ***ولى تو جلو گرفته اى از گوش من شنيدن سخنشان را، و باز كرده اى دريچه فهمم را به مناجات لذيذ ايشان،

وَإِنِّي أَسْتَاذِنُكَ يارَبِّ أَوَّلاً، وَأَسْتَاْذِنُ رَسوُلَكَ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ ثانِياً.... ءَاَدْخُلُ***و من اكنون اى پروردگارم، اولاً از تو اذن مى طلبم و ثانياً از رسول تو صلى اللّه عليه وآله اذن مى گيرم... آيا داخل

يارَسُولَ اللّه، ءَاَدخُلُ ياحُجَّةَ اللّه، ءَاَدْخُلُ ياملائِكَةَ اللّه المُقَرَّبِينَ المُقِيمِينَ فِي هذَا***شوم اى رسول خدا، آيا داخل شوم اى حجت خدا، آيا داخل شوم اى فرشتگان مقرّب خدا، كه در اين

المَشْهَدِ، فَأْذَنٌ لِي يامَوْلايَ فِي الدُّخُولِ أَفْضَلَ مااَذِنٌتَ لأَحَد مِنْ أَوٌلِيائكَ، ***زيارتگاه اقامت داريد، پس اذنم بده اى مولاى من  براى داخل شدن، بهترين اذنى را كه به يكى از دوستانت

فَإنْ لَمْ أَكُنْ أَهلاً لِذلِكَ فأَنتَ أهْلٌ لِذلِكَ                                                                         ***مى دهى، كه اگر من شايسته آن نيستم، حتماً تو شايسته آنى.»                                                                         

پس عتبه مباركه را ببوسد و داخل شود و بگويد:

«بِسْمِ اللهِ وَبِاللهِ وَفِي سَبيلِ اللهِ، وَعَلى مِلَّةِ رَسوُلِ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ، اَللّهُمَّ اغْفِرْ***«بنام خدا، و به ياد خدا، و در راه خدا، و بر شريعت و آيين رسول خدا ـ درود خدا بر او و آلش باد ـ خدايا! بيامرز

لِي وَارْحَمْنِي، وَ تُبْ عَلَيَّ، إِنَّكَ أَنْتَ التَّوّابُ الرَّحيمُ».                                                                         ***مرا و به من رحم كن و توبه ام را بپذير، كه به راستى توئى توبه پذير مهربان.»