صفحه اول  اخبار اندیشه آخرین استفتائات آثار فقهی مرجع استخاره تماس با ما درباره ما
مرجع ما پایگاه اطلاع رسانی مراجع شیعه http://marjaema.com
مطالب مهم
تبلیغات
اخبار
اوقات شرعی
اخبار حوزه و دانشگاه
» تأکید نماینده مجلس بر اجرای قوانین حوزه زنان
» گزارش تصویری از مراسم عزاداری و سوگواری شهادت حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها)
» پیکر آیت الله موسوی اردبیلی در حرم مطهر حضرت معصومه (س) به خاک سپرده شد
» بیانیه حضرت آیت الله مکارم شیرازی در پی حکم اخیر شیخ الازهر: کشتار غیر مسلمین در هر کجای دنیا شدیداً محکوم است
صفحه اول  >> آثار فقهی >>
مرجع ما | آثار فقهی
فهرست:
طلاق خلع
موضوع: کتب استفتائی
مرجع: حضرت آیت الله العظمی وحید خراسانی

 

طلاق خلع

مسأله ۲۵۹۲ ـ طلاق زنى را كه از شوهر كراهت دارد و ترس آن باشد كه حقوق واجبه شوهر را مراعات نكند و در حرام بیفتد و مهر یا مال دیگر خود را به او مى بخشد كه طلاقش دهد ، طلاق خلع گویند.


مسأله ۲۵۹۳ ـ اگر خود شوهر بخواهد صیغه طلاق خلع را بخواند ، چنانچه اسم زن مثلا فاطمه باشد ، پس از بذل مى گوید: «زَوْجَتِی فاطِمَةُ ، خَلَعْتُها عَلى ما بَذَلَتْ» یعنى (زنم فاطمه را در مقابل چیزى كه بذل نموده ، طلاق خلع دادم).


و بنابر احتیاط مستحبّ بعد از جمله مشتمل بر خلع «هِی طالِقٌ» هم بگوید و در صورتى كه زن معین باشد ، بردن نامش لازم نیست.


مسأله ۲۵۹۴ ـ اگر زنى كسى را وكیل كند كه مهر او را به شوهرش ببخشد ، و شوهر همان كس را وكیل كند كه زن را طلاق دهد ، چنانچه مثلا اسم شوهر محمّد و اسم زن فاطمه باشد ، وكیل صیغه طلاق را این طور مى خواند: «عَنْ مُوَكِّلَتِی فاطِمَةَ بَذَلْتُ مَهْرَها لِمُوكِّلِی مُحَمَّد لِیخْلَعَها عَلَیهِ» پس از آن بدون آن كه ـ بنابر احتیاط ـ موالات عرفاً به هم بخورد مى گوید: «زَوْجَةُ مُوَكِّلِی خَلَعْتُها عَلى ما بَذَلَتْ» و اگر زنى كسى را وكیل كند كه غیر از مهر چیز دیگرى را به شوهر او ببخشد كه او را طلاق دهد ، وكیل باید به جاى كلمه «مَهْرَها» آن چیز را بگوید ، مثلا اگر صد تومان داده باشد باید بگوید: «بَذَلْتُ مِائَةَ تُومان».


طلاق مبارات


مسأله ۲۵۹۵ ـ اگر زن و شوهر از یكدیگر كراهت داشته باشند و زن مالى به مرد بدهد كه او را طلاق دهد ، آن طلاق را مبارات گویند.


مسأله ۲۵۹۶ ـ اگر شوهر بخواهد صیغه مبارات را بخواند ، چنانچه مثلا اسم زن فاطمه باشد بگوید: «بارَأْتُ زَوْجَتِی فاطِمَةَ عَلى ما بَذَلَتْ فَهِی طالِقٌ» ـ یعنى من و زنم فاطمه در مقابل آنچه او بذل كرده از هم جدا شدیم ، پس او رها است ، و اگر دیگرى را وكیل كند وكیل باید بگوید: «بارَأْتُ زَوْجَةَ مُوَكِّلِی فاطِمَةَ عَلى ما بَذَلَتْ فَهِی طالِقٌ» یا بگوید: «عَنْ قِبَلِ مُوَكِّلِی بارَأْتُ زَوْجَتَهُ فاطِمَةَ عَلى ما بَذَلَتْ فَهِی طالِقٌ» و لزوم گفتن «فَهِی طالِق» در صیغه هاى ذكر شده مبنى بر احتیاط واجب است ، و اگر به جاى «عَلى ما بَذَلَتْ» «بِما بَذَلَتْ» بگوید اشكال ندارد.


مسأله ۲۵۹۷ ـ صیغه طلاق خلع و مبارات باید به عربى صحیح خوانده شود ، ولى اگر زن براى آن كه مال خودرا به شوهر ببخشد ، مثلا به فارسى بگوید: براى طلاق فلان مال را به تو بخشیدم ، اشكال ندارد ، و اگر مرد نتوانست به صیغه عربى طلاق بدهد ، بنابر احتیاط واجب وكیل بگیرد ، و اگر نتوانست وكیل هم بگیرد ، به هر لفظى كه مرادف صیغه عربى باشد طلاق خلع و مبارات بدهد صحیح است.


مسأله ۲۵۹۸ ـ اگر زن در بین عدّه طلاق خلع یا مبارات از بخشش خود برگردد ، شوهر مى تواند رجوع كند ، و بدون عقد دوباره او را به زوجیت خود برگرداند.


مسأله ۲۵۹۹ ـ مالى را كه شوهر براى طلاق مبارات مى گیرد ، باید بیشتر از مهر نباشد ، ولى در طلاق خلع اگر بیشتر باشد ، اشكال ندارد.