موضوع: کتب استفتائی
مرجع: حضرت آیت الله العظمی وحید خراسانی
مسائل متفرّقه شير دادن
مسأله ۲۵۵۳ ـ احتیاط مستحبّ آن است كه زنها به هر بچّه اى شیر ندهند ، زیرا ممكن است فراموش شود كه به چه كسانى شیر داده اند و بعد دو نفر محرم با یكدیگر ازدواج نمایند.
مسأله ۲۵۵۴ ـ سزاوار است كسانى كه به واسطه شیر خوردن خویشى پیدا مى كنند ، یكدیگررا احترام نمایند ، ولى از یكدیگر ارث نمى برند ، و حقوق خویشاوندى كه انسان با خویشان خود دارد براى آنان نیست.
مسأله ۲۵۵۵ ـ مستحبّ است بچّه را دو سال تمام شیر بدهند.
مسأله ۲۵۵۶ ـ اگر به واسطه شیر دادن حقّ شوهر از بین نرود ، زن مى تواند بدون اجازه شوهر بچّه دیگران را شیر دهد ، ولى جایز نیست بچّه اى را شیر دهد كه به واسطه شیر دادن به آن بچّه به شوهر خود حرام مى شود.
و امّا آنچه مشهور فقهاء «اعلى الله مقامهم» فرموده اند كه: «اگر مردى دختر شیرخوارى را براى خود عقد كرده باشد ، زنش نباید آن دختررا شیر دهد ، چون اگر آن دختر را شیر دهد، خودش مادر زن شوهرش مى شود و بر او حرام مى گردد» محلّ اشكال است، ولى دخترى را كه شوهر عقد كرده بر او حرام مى شود، چه شیر از شوهر باشد ، و چه شیر از غیر شوهر باشد و زن مدخوله باشد.
مسأله ۲۵۵۷ ـ جمعى از فقهاء «اعلى الله مقامهم» فتوا داده اند كه: «اگر كسى بخواهد زن برادرش به او محرم شود ، باید دختر شیرخوارى را مثلا دو روزه براى خود متعه كند و در آن دو روز با شرایطى كه در مسأله «۲۵۳۸» گذشت زن برادرش آن دختر را شیر دهد ، زیرا مادر رضاعى زن او مى شود» ولى این فتوى خالى از اشكال نیست.
مسأله ۲۵۵۸ ـ اگر مرد پیش از آن كه زنى را براى خود عقد كند بگوید: به واسطه شیر خوردن آن زن بر او حرام شده ، مثلا بگوید: شیر مادر او را خورده ، چنانچه تصدیق او ممكن باشد ، نمى تواند با آن زن ازدواج كند ، و اگر بعد از عقد بگوید و خود زن هم حرف او را قبول نماید ، عقد باطل است ، پس اگر مرد با او نزدیكى نكرده باشد یا نزدیكى كرده باشد ولى در وقت نزدیكى كردن زن بداند بر آن مرد حرام است ، مهر ندارد ، و اگر بعد از نزدیكى بفهمد كه بر آن مرد حرام بوده ، شوهر باید مهر او را مطابق مهر زنهایى كه مثل او هستند بدهد.
مسأله ۲۵۵۹ ـ اگر زن پیش از عقد بگوید: به واسطه شیر خوردن بر مردى حرام شده ، چنانچه تصدیق او ممكن باشد، نمى تواند با آن مرد ازدواج كند، و اگر بعد از عقد بگوید، مثل صورتى است كه مرد بعد از عقد بگوید كه زن بر او حرام است ، و حكم آن در مسأله پیش گذشت.
مسأله ۲۵۶۰ ـ شیر دادنى كه علّت محرم شدن است به دو چیز ثابت مى شود:
(اوّل) یقین یا اطمینان پیدا كند.
(دوم) شهادت دو مرد عادل ، یا یك مرد و دو زن ، یا چهار زن كه عادل باشند ، ولى باید هریك بر شرایط شیر دادن هم شهادت بدهند مثلا بگویند: ما دیده ایم كه فلان بچّه بیست و چهار ساعت از پستان فلان زن شیر خورده و چیزى هم در بین نخورده ، و همچنین سایر شرطهارا كه در مسأله «۲۵۳۸» گذشت شرح دهند.
مسأله ۲۵۶۱ ـ اگر شكّ كنند بچّه به مقدارى كه علّت محرم شدن است شیر خورده یا نه ، یا گمان داشته باشند كه به آن مقدار شیر خورده ، بچّه به كسى محرم نمى شود ، ولى بهتر آن است كه احتیاط كنند.
