موضوع: کتب استفتائی
مرجع: حضرت آیت الله العظمی وحید خراسانی
روزه هاى حرام و مكروه
مسأله ۱۷۴۷ ـ روزه عید فطر و قربان حرام است ، و نیز روزى را كه انسان نمى داند آخر شعبان است یا اوّل ماه رمضان اگر به نیت اوّل ماه رمضان روزه بگیرد حرام است.
مسأله ۱۷۴۸ ـ اگر زن به واسطه گرفتن روزه مستحبّى حقّ شوهرش از بین برود ، نباید روزه بگیرد ، و بنابر احتیاط مستحبّ اگر حقّ شوهر هم از بین نرود ، بدون اجازه او روزه مستحبّى نگیرد.
مسأله ۱۷۴۹ ـ روزه مستحبّى اولاد ، اگر موجب اذیت پدر و مادر شود حرام است.
مسأله ۱۷۵۰ ـ اگر فرزند بدون اجازه پدر روزه مستحبّى بگیرد و در بین روز پدر او را نهى كند ، چنانچه مخالفت او موجب اذیتش باشد باید افطار نماید ، و همچنین اگر مادر او را نهى كند و مخالفت او موجب اذیتش باشد.
مسأله ۱۷۵۱ ـ كسى كه مى داند روزه براى او ضرر ندارد ، اگر چه طبیب بگوید ضرر دارد ، باید روزه بگیرد ، و كسى كه یقین یا گمان به ضرر مورد اعتنا یا ترس آن را كه منشأ عقلایى داشته باشد دارد ، اگر چه طبیب بگوید ضرر ندارد ، باید روزه نگیرد ، و اگر روزه بگیرد صحیح نیست ، مگر این كه روزه براى او ضرر نداشته و قصد قربت كرده باشد ، كه در این صورت روزه اش صحیح است.
مسأله ۱۷۵۲ ـ اگر انسان احتمال بدهد كه روزه برایش ضرر قابل اعتنا دارد و از آن احتمال ترس براى او پیدا شود ، چنانچه احتمال او عقلایى باشد ، نباید روزه بگیرد ، و اگر روزه بگیرد باطل است ، مگر در صورتى كه ضرر نداشته و قصد قربت كرده باشد.
مسأله ۱۷۵۳ ـ كسى كه عقیده اش این است كه روزه براى او ضرر قابل اعتنا ندارد ، اگر روزه بگیرد و بعداز مغرب بفهمد روزه براى او ضرر قابل اعتنا داشته، باید قضاى آن را به جا آورد.
مسأله ۱۷۵۴ ـ غیر از روزه هایى كه ذكر شد ، روزه هاى حرام دیگرى هم هست كه در كتابهاى مفصّل ذكر شده است.
مسأله ۱۷۵۵ ـ روزه روز عاشورا بنابر احتیاط واجب جایز نیست ، و روزه روزى كه انسان شكّ دارد كه روز عرفه است یا عید قربان مكروه است.
