موضوع: کتب استفتائی
مرجع: حضرت آیت الله العظمی وحید خراسانی

 

آداب شير دادن 

 

«مسأله 2989» بر مادر واجب نيست كه به نحو رايگان يا با دريافت مزد كودك را شير دهد، ولى در صورتى كه راه تغذيه منحصر به شير مادر باشد و امكان استفاده از شير غير مادر وجود نداشته باشد و يا موجب ضرر و زيان براى كودك شود، بر خود مادر واجب است كودك را شير بدهد.

 

«مسأله 2990» براى شير دادن بچّه، مادر بهتر از هر كس ديگر است و چنانچه پدر بچّه مرده باشد و يا زن را طلاق بائن داده باشد و يا وى را طلاق رجعى داده باشد و عدّه او تمام شده باشد، زن مى‏تواند براى شير دادن بچّه مزد بگيرد و اگر پدر بچّه زنده بوده و زن از وى طلاق نگرفته باشد و يا طلاق رجعى گرفته باشد، ولى عدّه وى هنوز تمام نشده باشد نيز بنابر مشهور، مى‏تواند براى شير دادن به بچّه اجرت بگيرد؛ ولى سزاوار است كه مادر براى شير دادن از شوهر خود مزد نگيرد و خوب است كه شوهر مزد بدهد و اگر مادر بخواهد بيشتر از دايه مزد بگيرد، شوهر مى‏تواند بچّه را از او گرفته و به دايه بدهد؛ البته چنانچه مادر به اندازه معمول طلب اجرت كند و دايه كمتر از آن بخواهد و تفاوت فاحش نباشد و پدر نيز بتواند بدون مشقّت مقدارى را كه مادر طلب مى‏كند به وى بدهد، نمى‏تواند بچّه را از او بگيرد.

 

«مسأله 2991» چنانچه خود بچّه داراى اموالى باشد، پدر مى‏تواند اجرت كسى را كه به بچّه شير مى‏دهد، از اموال او بردارد و اگر بچّه اموالى نداشته باشد، بر پدر واجب است كه اجرت او را از مال خود بپردازد و اگر پدر نيز نتواند اجرت را بپردازد، چنانچه پدر بزرگ پدرى داشته باشد و وى بتواند اجرت را بدهد، بنابر احتياط واجب بايد بپردازد وگرنه بر مادر واجب است كه بدون اجرت به بچّه شير بدهد.

 

«مسأله 2992» مستحب است دايه‏اى كه براى طفل مى‏گيرند، دوازده امامى و

 

(563)

 

 

داراى عقل و عفّت و صورت نيكو باشد و مكروه است زن كم عقل يا غير دوازده امامى يا بد صورت يا بد خلق يا زنازداه، كودك را شير بدهد و نيز مكروه است دايه‏اى بگيرند كه بچّه‏اى كه دارد از راه زنا به دنيا آمده باشد.

 

«مسأله 2993» در صورتى كه ممكن باشد، مستحب است بچّه را دو سال تمام شير دهند و شيردادن به بچّه بيشتر از دو سال نيز جايز است اگرچه بعد از دوسالگى چنانچه بدون احتياج بچّه به شير خوردن، به او شير بدهند، كراهت دارد.

 

«مسأله 2994» اگر به واسطه شير دادن، حقّ شوهر از بين نرود، زن مى‏تواند بدون اجازه شوهر، بچّه كس ديگرى را شير دهد، ولى جايز نيست بچّه‏اى را شير دهد كه به واسطه شير دادن به آن بچّه، به شوهر خود حرام شود؛ مثلاً اگر شوهر او دختر شيرخوارى را براى خود عقد كرده باشد، زن نبايد آن دختر را شير دهد، چون اگر آن دختر را شير دهد، خود او مادر زن شوهر مى‏شود و بر او حرام مى‏گردد. در هر صورت بهتر است زنان قبل از شيردادن به بچه ديگران، از احكام و آثار شيردادن آگاه باشند.