مسأله 229 : براى محرم جايز نيست كه با زن خود بازى شهوت انگيز نمايد ، و اگر اين كار را كرد منى از او بيرون آمد ، بايد يك شتر كفاره بدهد ، و در صورت نداشتن بايد يك گوسفند كفاره بدهد ، و در صورتى كه نگاه كردن محرم به زنش از روى شهوت موجب بيرون آمدن منى از او باشد ، بايد از آن پرهيز كند ، بلكه احوط و اولى آنست كه از آن پرهيز كند اگر چه موجب بيرون آمدن منى نباشد . 

و چنانچه از روى شهوت به زنش نگاه كرد و منى از او بيرون آمد ، بنابر احتياط بايد يك شتر كفاره بدهد ، و امّا اگر منى بيرون نيامد و يا بدون شهوت به او نگاه كرد و منى بيرون آمد ، كفاره واجب نيست . 

مسأله 230 : اگر محرم به غير زن خود نگاه كند نگاهى كه بر او جايز نيست پس اگر منى از او بيرون نيامد ، كفاره اى بر او واجب نخواهد بود ، و اگر بيرون آمد ، بايد كفاره بدهد ، و احتياط اين است كه اگر وضع مالى و دارائى اش خوب باشد يك شتر كفاره بدهد ، و اگر متوسّط باشد يك گاو كفاره بدهد ، و بنابر اظهر اگر فقير باشد كافى است كه يك گوسفند كفاره بدهد . 

مسأله 231 : لذت بردن شخص محرم از زن خود به وسيله صحبت كردن و همنشين شدن و مانند آن است ، اگرچه احتياط در اين است كه محرم هر گونه لذت بردن از زن خود را ترك كند .