موضوع: کتب استفتائی
مرجع: حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی

 

نذر احرام پيش از ميقات

مسأله 27. چنانچه گفته شد پيش از رسيدن به ميقات يا محاذات آن، احرام بستن جائز نيست، ولی اگر كسی نذر كند كه پيش از رسيدن به ميقات در محل معينی محرم شود، مثلاً نذر كند كه در تهران يا مشهد يا كوفه محرم شود بايد به نذر خود وفا كند، و در همان محل معين كه نذر كرده است احرام ببندد، و احرام او صحيح است.

مسأله 28. برای صحت نذر احرام قبل از ميقات، كافی است بگويد مثلاً:

لِهِتر عَلی أنْ اُحْرِمَ مِنْ طِهْران

يا فارسی بگويد:

از برای خدا بر من است كه از تهران محرم شوم.

مسأله 29. در هر جا كه تشخيص ميقات يا محاذات آن به علم يا ظن معتبر ممكن نشود، بهتر آن است كه نذر كند پيش از ميقات يا پيش از محاذات ميقات، در محل معينی احرام ببندد، و از همان محلی كه نذر كرده محرم شود.

مسأله 30. اگر در وقت نذر احرام پيش از ميقات، بنا داشته باشد كه با وسيله سقف دار مثل هواپيما يا كشتی يا اتومبيل مسقّف حرکت نمايد، نذر او صحيح است، ولی مرد بايد تا ممكن می‌شود در حال حركت و طی منزل، زير سقف ننشيند، و اگر مضطر باشد جايز است، و كفاره دارد كه در بحث کفاره ذكر می‌شود.

مسأله 31. كسی كه می‌خواهد با هواييما به حج برود، اگر ناچار باشد و طور ديگر ممكن نباشد، جايز است نذر كند از محل خود محرم شود، ولی در حين احرام قصد كند كه تا بتوانم تظليل نكنم، و با اضطرار، هر چند از جهت ضيق وقت باشد يا وسيله‌ای غير آن نباشد، جايز است به هواپيما سوار شود، و برای تظليل فديه بدهد، ليكن اگر هواپيما شب حركت كند وجوب فديه معلوم نيست، ولی مطابق احتياط است.