حضرت آیت الله بیات زنجانی به دو پرسش در مورد اعدام شخص قاچاقچی و رفتار برخی از مداحان پاسخ گفتند.
موضوع: استفتائی
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی مرجع ما (پایگاه اطلاع رسانی مراجع شیعه)؛
سؤال: بر فرض كه شخصي محكوم به اعدام شود، اگر پس از اجراي حكم و تاييد پزشكي قانوني مبني بر مردن شخص محكوم و حتي بعد از ورود در سردخانه و گذشت يك روز، در هنگام تحويل گرفتن جسد توسط خانواده محكوم، ثابت شود كه باذن الله آن شخص مرده فعلا زنده است، آيا نجات دادن او از مرگ با مراقبتهاي پزشكي جايز است يا خير؟ در صورتي كه شخص مورد نظر بهبودي كامل يافت، آيا تكرار اعدام او جايز است؟ (من باب مثال در باب رجم(سنگ سار)، بنا بر قول منسوب به مشهور اگر رجم به سبب اقرار باشد، مجرم را در حين رجم اگر فرار كند برنميگردانند.)
حضرت آیت الله العظمی بیات زنجانی
مطابق نص قرآن كريم، قتل يك انسان بي گناه برابر قتل نوع انسان است و نيز حيات يك انسان، مانند حيات نوع بشريت است؛ از طرفي در اسلام موارد قتل انسان مانند قصاص به صورت نادر تشريع شده است در صورتي كه در همانجا هم تاكيد شده كه عفو بر قتل ترجيح دارد، حتي در مواردي كه براي آنها حد شرعي معين شده، حد آنها به صرف احتمال شبهه ساقط مي شود و اين قاعده را درء ناميده اند.
اما در باب مفسد في الارض هم از حيث صغري كه مربوط به تحقق اسباب فساد است بحث فراوان است و هم در كبري محل بحث است كه آيا حكم فردي كه مفسد في الارض شناخته شد اعدام است؟ كه در ميان مشهور و بلكه اشهر، حكم، عدم جواز اعدام است؛ در باب رجم نيز همانگونه است كه در سوال مورد اشاره قرار گرفته است.
با توجه به موارد فوق ، فقيه آشنا به زمان و زبان قضا ديني، اطمينان پيدا مي كند كه نمي توان به سادگي حكم اعدام را در مواردي كه در قرآن و سنت به طور نص تصريح نشده است، صادر كرد و نيز از توضيحات داده شده به دست مي آيد كسي كه حكم در مورد او اجرا شده ولي زنده مانده است، به دليل اينكه حكم قبلي در مورد او ساقط شده، اجراي حكم جديد براي او وجه شرعي ندارد.
|
سؤال: اخیراً برخی از افراد که ادعای مداحی اهل بیت رو دارند سخنان زشت و ناروایی در مورد مسولان نظام بر زبان آورده اند آیا این افراد بد دهن و ناسزاگو می توانند برای اهل بیت مداحی کنند و نشستن پای مجلس این افراد چه حکمی دارد؟
حضرت آیت الله العظمی بیات زنجانی
با سلام و تحیت؛ مدح اهل بیت(علیهم السلام) جزء شعائر دینی است و از اعمال سیاسی – عبادی ای محسوب می شود که قصد قربت در انجام آنها شرط است؛ طبعاً افراد مذکور در سؤال در فرض آنچه توضیح داده شده است، متناسب با شأن “مداحان اهل بیت(ع)” همچون حمیری، دعبل خزاعی و فرزدق و امثالهم رفتار نکرده اند و مردم باید از باب امر به معروف و نهی از منکر، با برخوردهای ایجابی و سلبی در اصلاح این نوع رفتارها بکوشند.
|